Watou 14/07/2022
Cera biedt dit jaar weer een nieuwe reeks fietspockets aan die de mooiste plekjes in 5 regio's van het land doorkruisen. Dominique en ik hebben het boekje van de 'Westhoek' aangekocht en trappen door de groene, vlakke polders van de Westhoek, over glooiende heuvels en langs historische stadjes, pittoreske dorpen en getuigen van de Eerste Wereldoorlog. De routes zijn telkens rond de 50 km en kunnen ingekort worden tot ongeveer 25 km.
TOUR1: WATOU. Op deze voordeelroute kunnen we genieten van een hapje en een drankje.
We starten niet aan de Sint-Bernardusbrouwerij in Watou, maar aan de kerk van Beveren-a/d-Ijzer, Roestbruggestraat 20. Dit dorp ligt nog een 15-tal km verwijderd van de oorspronkelijke start, maar vermits we vanuit de auto al een knooppunt zagen besloten we hier het parcours aan te vangen.
We rijden rond de beschermde Audomaruskerk naar de Westsluisstraat. Deze hallenkerk werd opgetrokken in 1451 in laatgotische stijl.
Langs de Westsluisstraat leidt een pad naar de Haringebeek, die wat verder in de Ijzer vloeit.
We moeten over een - nogal steile - voetgangersbrug vooraleer we de weg verder kunnen zetten.
Witte bloemetjes 🤔... leiden tot ... 🥔🥔🥔 😁
Na 16 km komen we aan in het kunstenaarsdorpje Watou, waar het kunstfestival 2022 is gestart.
De kleine markt ligt naast de Sint-Bavokerk.
Aan het begin van dit gezellig pleintje staat een soort van stenen oven/schouw, waarvan ik de betekenis niet vind. Aan de gevels en achter de ramen van de huizen die het plein omsluiten, prijken leuke spreuken. Midden op het plein staat het standbeeld "De Brouwer" van Adhemar Vandroemme (1917-2009) (Wikipedia)
‘The Narrative’ (Koen Vanmechelen)
in de Sint-Bavokerk, toont een
hofnar in gesprek met een kip.
De pilaren van Watou (Ilke Cop). Op dit schilderij staan 10 vrouwenfiguren opgesteld rond de kerk van Watou. We zien de stenen van de markt, een pilaar van het Kasteel de Lovie, een kapelletje, het café de Helleketel en de Heidebeek. Het groene koren, rechts afgebeeld, staat symbool voor het historische belang van de landbouw in de streek. Het merendeel van de vrouwen had net een echtgenoot of mannelijk familielid verloren, of zorgde voor hun hulpbehoevende man en hoewel zij afwezig zijn in de kunst in het dorp, bleken ze allen op hun manier één van de pilaren te zijn waarop Watou steunt. De jongste is 27, de oudste ver in de 90.
'Grow room’ (Alex Hartley). Neergelaten rolluiken, een voordeur die open staat, tientallen potten op de grond en daarboven een professionele lichtinstallatie werd door een dorpsbewoner als 'eigen kweek' gezien en haalde de politie erbij. Een infobord naast de voordeur, maakt onmiddellijk duidelijk dat het niet om een echte plantage gaat maar om een kunstinstallatie. Het materiaal werd tweedehands gekocht en is afkomstig van ontmantelde plantages in Groot-Brittannië en Nederland.
We wijken even af van KP 99 richting KP87 naar de St. Bernardusbrouwerij (waar het eigenlijk startpunt is).
20 km: Brouwerij Sint-Bernardus (1946). De brouwerij verwierf succes met zijn pater 6, prior 8 en abt 12.
Die laatste prijkt in de top 100 van de beste bieren ter wereld. Recent werd het gamma uitgebreid met o.m. Sint-Bernardus Tripel en Watou Tripel.
Bovenop de brouwerij hebben we een prachtig zicht over de hoppevelden.
Van de indrukwekkende rooftopbar maken we gretig gebruik om hier onze honger te stillen.
We keren niet op onze trappers terug, maar rijden gewoon de Trappistenweg verder door en komen zo terug op de goede weg.
KP 83 stuurt ons in de Veuleseulestraat in het gehucht Abeele en dat klinkt als muziek in mijn oren, want hier ligt het gezellige oeroude volkscafeetje de 'Helleketel' met oma's picon 😋. Alleen jammer dat ik nog 30 km moet fietsen 😕.
Dus bestel ik een koffietje, maar even later zette de dochter des huizes, vrolijk een 1/2 picon van den oma voor m'n neus
en deze kon ik toch niet in de 🌼🌷🌺 gieten hé 😵.
Nog een spelletje op de 'pudebak' meegenomen en weg zijn wij ... meer moet dat niet zijn 😋.
We rijden verder langs het Helleketelbos en tussen de hopperanken naar ons volgend KP.
KP 20 leidt ons na 20 km tot in het hartje van Poperinge.
Links het neogotische stadhuis (1906) met z'n slanke belforttoren. Op de binnenplaats van het stadhuis herinnert een executiepaal aan de gruweldaden die zich tijdens WOI hier afspeelden. 4 Soldaten verschenen er voor het vuurpeleton. (Foto: Toerisme Poperinge)
Blikvanger op de grote markt is de imposante Sint-Bertinuskerk uit de 15e eeuw.
De Poperingenaars worden keikoppen genoemd. Het verhaal dat hierachter schuilt dateert al van 1324 toen de graaf van Vlaanderen besliste dat het nabije Ieper het alleenrecht kreeg op de productie van laken. Als protest richtte Poperinge de Gilde van de Kei op. Het beeldje zit achterwaarts op een ezel.
Hartelijke Ginger is een goudkleurig beeld dat herinnert aan WOI. "Ginger" of Eliane Cossey was een opvallend roodharig vroegrijp meisje dat werkte in café La Poupée. Zij had een betoverend effect op vele soldaten en stond symbool voor de Poperingse gastvrijheid. La Poupée is nu een gezellige bistro met een historisch WOI-verleden.
Ondertussen genieten wij in de schaduw van een verfrissend ijsje op kosten van de Cera.
De constructie van palen en draden zijn noodzakelijk om de hop, een klimplant die 8 tot 10 meter hoog groeit, naar boven te laten kronkelen.
We fietsen langs het kasteel de Lovie in Proven, het Canadabos, het Dozinghembos en voorbij de Sint-Sixtusabdij in West-Vleteren.
Hallo Bart & Edith, hebben wij hier niet geslapen voor m'n pensioen?
Aan 50 km en nog 2 KP te gaan, doorkruisen we nog het Eversambos in Stavele, en via het bekende café "Hof van Commerce" in Stavele
komen we na nog 4 km trappen terug in het dorp Beveren-aan-de-Ijzer.
We hebben genoten van een zomers dagje en van de West-Vlaamse hoppestreek, waar de hoppe het mooie decor vormde voor deze fietstocht.
Maak jouw eigen website met JouwWeb