100 KM VAN DE SCHELDE 22/01/2022
2e ETAPPE: WETTEREN - SCHOONAARDE

Micheline vervoegt onze rangen aan het stationsplein van Wetteren en weg zijn wij.

Al sinds 1887 is Café Posthotel een vaste waarde aan het station van Wetteren en werd sedert 1986 als beschermd monument geklasseerd.

We vervolgen onze weg langs de Koningin Astridlaan tot we 800 m verder  de Wetterenbrug over de Schelde kruisen en volgen de GR 128 (de Vlaanderenroute). Hier weer een zicht op de de Sint-Gertrudiskerk, maar eens van de andere kant gezien.

Na een half uurtje langs de Tragelweg (evenwijdig met de Schelde), stappen we de Kalkense Meersen in.
De mannen zonderen zich wat af van de vrouwen, zouden zij zich in de minderheid voelen 🤔.

 Natuurgebied Kalkense Meersen ligt tussen de dorpskernen van Kalken, Overmere, Uitbergen, Schellebelle en Wetteren.  

Het is één van de laatste stiltegebieden in Oost-Vlaanderen.

Het verdorde landschap gaf dit stuk natuur net ietsje extra.

Het was iets drassig, maar we zijn tegenwoordig al meer gewoon! 

We komen uit op de Oude Schelde en lopen een ferm stuk langs deze Scheldemeander.

Rietkragen sieren de Oude Scheldearm. 

Aan ongeveer 6 km gaan we via dit mooi roestig bruggetje de Kalkense Vaart over, richting Uitbergen.

Bij een infobord over de Oude Schelde, stonden Dominique en Micheline erbij en kijken er naar, maar geen nood ... Werner to the rescue 😂.

Deze ondergelopen weilanden, zijn gecontroleerde overstromingsgebieden.

Oei, zouden ze weten dat Werner hier vandaag passeert 😆.

Het Salicetum in de Kalkense Meersen bestaat uit duizenden takken of tenen van verschillende wilgen die gevlochten zijn rond oude knotwilgen.
Boys will be boys 😄.

Aan het veer van Uitbergen (km 8), dat je naar Schellebelle brengt, zijn we heel even terug aan de Schelde.  Het kerkje van Schellebelle pronkt over de Schelde.

Aan het veer trekken we verder door de Kalkense Meersen, meer bepaald door het Heisbroek.

Deze vochtige graslanden in de overstromingsvlakte van een rivier, zijn vaak doorsneden met sloten en grachten. 

In de buurt van de dorpskernen zijn de weilanden afgebakend met knotwilgen, die het natuurgebied een eerder kleinschalig uitzicht geven.

Onderweg komen we op verborgen stilteplekjes, waar we de Galloway runderen van dichtbij kunnen aanschouwen.

Nadat ik net in een ferme 💩 had getrapt, deelde Greet mijn passie 😏

Een paar lopers waarschuwden ons dat we wat verder met onze voeten in 't water zouden staan.
Nadat we Werner op verkenning hadden gestuurd,  keerden we wijselijk op onze stappen terug.

We verlaten hier bijna de Kalkense Meersen en komen na 11 km aan in Uitbergen.

Net voor we het dorp bereiken, spot Bart met z'n lodderig 👀 enkele reetjes.

Het is 12u15 en tijd om ons eten boven te halen. Aan de rand van de Schelde houden we bij een temperatuur van 3°C en kille wind het niet lang uit.

Langs de Scheldedijk (linkeroever) zetten we er nu stevig de pas in en na enkele minuten krijgen we het weer warm.

Aan Nieuwdonk (km 13) verlaten we de GR 128 en de Schelde en gaan 4 km door bos en weiland tot we Berlare bereiken.

Aan de dorpsrand van Berlare ligt 'Het Riekend Rustpunt'.  Een klein museum aan Het Sluis. Onder het gebouwtje was er een nu verdwenen sluis gebouwd, hoogstwaarschijnlijk vóór de 15e eeuw, die zorgde voor de afwatering van het vochtige Berlare Broek naar de Zeeschelde.

Schoonaarde in zicht.

 We lopen de laatste km's langs de natuurgebieden Paardeweide en Paardebroek.

19 km hebben we gestapt en geen café te bespeuren aan het station, dus keert eki 1/2 km were.
Maar voor een Steenuilke en Arend, de plaatselijke streekbiertjes, hebben we dat er natuurlijk voor over 😋 .

Een laatste zicht op de Schelde  (toch voor vandaag).

We klokken af op 20 km en staan klaar om te vertrekken. Bart heeft er blijkbaar geen zin in om Dominique te verlaten 😂!?