160 KM DWARS DOOR HET HAGELAND 05/11/2022
2e ETAPPE: VERTRIJK - TIENEN

We komen aan in Leuven en wachten op de verbinding naar Vertrijk, die met 20 min. vertraging aangekondigd wordt en dan helemaal wordt afgeschaft! 

We lopen nog een toertje rond het Martelarenplein waar de Ballon van de Vriendschap (8 m) voor het busstation geland is en het Vredesmonument voor het treinstation  prijkt. Deze laatste herdenkt de verwoesting van het stadscentrum en de 200 burgers die op 25 augustus in de omgeving van het station door de Duitsers werden gefusilleerd.

Het is 'fris aan de vis' en we warmen ons nog op met een lekkere warme koffie of chocomelk en dan is het wachten geblazen op de trein van 1u later! 

Oef ... 11:05, we zijn gearriveerd in Vertrijk en kunnen eraan beginnen.

Amper 200 m verder zitten we op de Streek-GR en via een weidewegel van het natuurgebied 'De Snoekengracht' passeren we de historische Sint-Luciakapel.
Deze kleine veldkapel is een devotie aan de Heilige Lucia, die aanroepen werd tegen oog-, keel- en bloedkwalen. 
We volgen een wat steil oplopende, gekasseide voetweg langsheen een stenen ommuring.  

Op het einde van de kasseiweg, komen we uit op de parochiekerk' Onze-Lieve-Vrouw en SintLucia' met kerkhof. 

We verlaten het dorp na 2 km en lopen op een autovrije verharde weg, die snel ingeruild wordt voor weidse, open en glooiende akkerlanden. 

Over de brug van de E40, in het plaatsje  Willebringen, stuiten we op een kudde bizons.

In maart 2020 startte de  Tatanka Bizonboerderij met 9 Amerikaanse Bizons. 7 vrouwelijke dieren en 1 stier bevolkten de weides in Willebringen.
In 2020 werden 2 kalfjes geboren, in  2021 werden het er al 4 en dit jaar reeds 3.

Via akkerwegen en weilanden dalen we af naar de watermolen van Hoksem.

De molen van Hoksem is een turbinewatermolen op de Menebeek. Deze was lange tijd eigendom van het Kapittel van Hoksem die hem in 1685 verpachtte. 
De molen is momenteel privébezit en in handen van een vrijwillige molenaar.
Hij restaureerde de molen volledig en wekt er zijn eigen groene energie mee op.

Sint Janskerk vertoont de kenmerken van de zuivere gotiek. De Romaanse toren dateert uit de 12de eeuw. Op de toren staat zowel een haan als een hen.

Vanaf de kerk moeten we 50 meter klimmen door het weidse landschap. 

Bij het kruisen van de Waversesteenweg houden we even halt bij een monument voor een neergestorte vliegenier. 

Bart neemt even notities en dan volgen we het betonnen fietspaadje naar de Marollenkapel. 

Op het plateau van Hauthem eindigt de weg bij de Marollenkapel (1835) of Kapel van Klein Scherpenheuvel, een voormalige bedevaartplaats tegen huidziekten.

Achterom het kerkje was een ideaal picknickplekje.

Hier heb je een panoramisch zicht van bijna (op de kapel en enkele struiken na ) 360°.  

Zicht op de Sint-Gorgoniuskerk van Hoegaarden.

We stappen nog langs een wijngaard  en bereiken via een mooie holle weg  het brouwerijterrein van Hoegaarden van het gelijknamige witbier.

Jammer, het is hier maar 'droge co'!

Na ongeveer 1 km lopen door de woonwijken van deze gemeente leidt een kasseiweg ons verder naar Klein Overlaar en de vallei van de Grote Gete. 

In deze landelijke streek, langs de Grote Gete en omgeven door prachtige vergezichten, ligt B & B de Celismolen.
De Celismolen (+/- 1395) is in 1625 herbouwd en in 1910 werd het waterrad vervangen door een turbine.
We zetten onze weg verder richting Rommerson. 

We moeten normaal links afslaan voor het tunneltje onder de spoorweg, maar een vriendelijke dame nodigt haar zelf uit om een groepsfoto te maken.
Zo zijn we genoodzaakt het tunneltje op te klimmen, vooraleer we onze tocht verder kunnen zetten.

Als de fotoshoot gedaan is, zetten we er terug de pas in en gaan links aan het bruggetje, de Ravel L142 op, die rechts richting naar Namen gaat.

Net voorbij de historische kapel uit 1325 van Rommerson, steken we de tunnels van de E40 en de hogesnelheidstrein door. 

We slaan links af als we uit de tunnels komen en belanden opnieuw in de mooie vallei van de Grote Gete.

We bereiken aan km 16,5 de ring van Tienen en hebben nog 50 min. de tijd voor onze trein.
Het ziet er hier maar doods uit en het centrum ligt te veraf om iets te gaan drinken.
De mannen gaan recht op hun einddoel af, maar dat is buiten de vrouwen gerekend 😀.
En passant vragen wij of er ergens een cafeetje is, en ja hoor, wat op onze stappen terugkeren en we belanden in de gezellige Bistro Brocant Wensput.
Een zaak die van boven tot onder volgepropt staat en waar echt álles te koop is. 

Een vriendelijke gastvrouw, serveert ons gratis toastjes bij een lekker streekbiertje en de lokale gasten willen alles over ons weten.
Hoe gezellig het ook is, we moeten er van door, want deze trein willen we absoluut niet missen 😱. 

We stappen de laatste km via een industrieterrein naar de spoorwegtunnel en gaan daar links het talud op. 
Met nog een laatste klimmetje bereiken we het perron van Tienen.

De werken aan het spoor tussen Oostende en Brugge bemoeilijkten onze reis naar Vertrijk en het was een beetje 'tjolen' 's morgens en vermits ons schema  1 uur vertraging opliep, hadden we ook onze  trein voor de terugreis met 10 min. gemist. Dus was het weer 1 uur wachten 😉🍺.
Niettegenstaande dat, hadden we de mooiste dag van de week uitgekozen en hebben we volop genoten van het mooie parcours.  
Eentje was alvast weer uitgeblust 🥱😴.