20/05/2024 Mont-Saint-Aubert

Vandaag is het tweede Pinksterdag en onze club trekt naar Henegouwen voor een prachtige wandeling van wandelclub Mont-Marche Tournai. We worden verwend met panoramische vergezichten en een bosrijke omgeving in de rustige buurt van Mont-Saint-Aubert. Er waren wat twijfels om mee te gaan, want Dominique was onderweg naar Japan, Willy had een verrassingsdag met zijn dochters en Kristien zat op een verjaardagsfeestje van haar kleindochter.  Maar gelukkig zaten Katrien en Tienne (zus en schoonbroer) van Kristien op de bus en dat maakte m'n dag al goed.
Start: Salle Paroissiale, rue Géo Libbrecht 12, Tournai
Afstand: 18, resp. 19,1 km, maar toch 20km na afloop!

Ik ga alleen op pad, want Katrien en Tienne genieten nog van een kopje koffie en gaan dan voor de 12 km.

Heerlijk om tussen de kudde koetjes mijn eerste aanspraak te hebben! 🐄

Het was echt geen makkelijke klus om panoramische foto's te maken met dit zwoel weer,
maar als je goed kijkt zie je toch het topje van de kerk boven dat blauwe ding uitsteken. Daar moet ik naartoe! 

Op 1 km van het einde, ga ik een bospad in en start aan de beklimming van de berg. Onderweg kwam ik een boom met een historisch verhaal tegen.

Vertaling tekst: Er werd een kleine kapel gebouwd in een iep, die op een dag schade opliep door een windvlaag of door ouderdom. De kapel en het standbeeld waren kapot. Meer dan twintig jaar geleden plantte de heer Lisowski een kapel met een maagd in een nabijgelegen boom.

Na 7 km loop ik terug de parochiezaal in  en begin dan aan het tweede deel van de route,
richting de top van de berg waar de kerk Saint-Aubert en het vakantiecentrum Floreal te vinden zijn.

Hier kan je op eigen houtje een wandeltocht doen.

Een immens gedicht van de Belgische dichter Géo Libbrecht prijkt boven op de heuvel tegen een gevel.

Normaal gesproken heb je hier op een mooie dag een geweldig uitzicht op de stad en de kathedraal van Doornik.

Via een gedichtenpad naast de kerk daal ik af en ga ik door een stuk natuur met weidse zichten.

Net voor het tweede rustpunt passeer ik langs het historisch herkenningspunt in Pecq. 
De oude windmolen 'Moulin de Barbissart' is gerestaureerd in een gîte voor 6 personen.

Aan het roestige welkomstbord laat ik een steentje achter.

Aan de tweede rustpost zie ik 2 blije gezichten mij aanstaren en na het lunchpakket wandel ik de laatste 5 kilometers in goed gezelschap naar ons eindpunt.
Onderweg werpen we nog een blik op het oud station en de kerk van Obigies en passeren er ook het imposante maar klein ommuurde kerkhof.

Echt eh, moet ik serieus diezelfde klim nog eens over doen voor ik kan chillen aan de aankomst?
Moet wel zeggen, ik weet al waar de valkuilen zitten,  Katrien en Tienne  daarentegen hebben  geen flauw idee wat hen te wachten staat!😃

Rechts afslaan en dan nog een laatste ferme neep!

"Allez les gars, encore 100 mètres difficiles 🥵 et vous  êtes là".

Ik ben zo blij dat ik heb doorgezet om mee te gaan, want het was echt de moeite waard.
En hoe gezellig was het om na afloop samen met Katrien en Tienne een potje rummikub te spelen terwijl we op de bus zaten te wachten.
Ik heb geen seconde spijt gehad van deze geweldige dag!