17 t/m 23/09/2023 ANGLURE-SOUS-DUN (Zuid-Bourgondië)


Anglure-sous-Dun is een pittoresk klein dorpje (opp. 7 km²) met slechts 188 inwoners. Het is gelegen in een oase van groen en ligt aan de voet van de berg Dun. Het behoort tot het district Charolles en het kanton Chauffailles en maakt ook deel uit van de Communauté de communes "Brionnais Sud Bourgogne".  Het gehucht grenst aan het departement Rhône en het departement Loire is ook vlakbij. De rivier De Mussy doorkruist Anglure-sous-Dun.
We zitten in een prachtige natuur die voornamelijk uit bossen en weiden bestaat.  Wie graag wandelt of fietst zal zich hier zeker vermaken. Een auto komt hier zeker van pas, want de dichtstbijzijnde nutsvoorzieningen liggen op 5km en 8 km.  Wees gewaarschuwd ๐Ÿ˜‰!
Enkele historische dorpjes waar je gezellig kunt kuieren op de lokale marktjes zijn Charlieu, Marcigny,  La Clayette en Clunny . De vele mooie kastelen in de omgeving zijn zeker ook een bezoekje waard.
We verblijven bij m'n nicht en haar man in een gezellige appartementstudio 'La Mazille', aanpalend aan hun woning. Een balkonnetje biedt een prachtig uitzicht op de vallei. 
Afstand: tussen 693 km -730 km
Adres: Route de la Croix du Plâtre 2965, Anglure-sous-Dun (A-S-D)


17/09 - DAG 1: OOSTENDE - BREDENE - TROYES - ANGLURE-SOUS-DUN

7u30: Dominique pikt Willy en mij op en onze eerste stop is 400 km verder inTroyes.
Allons-y les gars,  rouler!
Het is 12u en we zijn halverwege als we stoppen in de historische hoofdstad van de Champagne.

Basiliek Saint Urbain.

Place de la Liberation.

Aan het Canal du Trevois.

Lili, de dame met de hoed

Mooie oude werkvakhuisjes zijn hier een constante in het straatbeeld . Zijstraatje dat uitkomt op de kathedraal.

Kathedraal Saint-Pierre Saint-Paul.

Tehuis Saint-Nicolas (1157) was een opvangplaats voor armen, weduwnaars, weduwen, wezen en bejaarden. 

Via de gezellige straatjes met de schots en scheve werkvakhuizen en l'Eglise Saint-Nizier  ...

keren we terug naar het oude stadscentrum.

Ruelle des Chats is het meest symbolische en kleinste straatje van de stad.
In de 10e eeuw werd de rue Maillard door de bewoners omgedoopt tot kattensteeg en werd dit ook de officiële naam.  De reden hiervoor was dat de katten van het ene dak of zolder naar de andere kant van de straat konden springen, omdat de huisjes elkaar bijna raakten. Stutten vermijden trouwens dat ze naar elkaar kantelen.

Ondersteboven door de opnames van de film 'The Three Musketeers' is de binnenplaats van het Mauroy Hotel, waar het Museum of Tools and Workers' Thought (MOPO) is gevestigd, volledig opnieuw ontworpen. 

Na 3u slenteren door de stad, zetten we koers naar Anglure-sous-Dun.
Elsje had ons aangewezen om via Tonnere de binnenwegen te nemen, maar dat liep op een sisser uit. Dan maar terug de péage genomen en toen we bij haar aankwamen, waren we 12u onderweg . Gelukkig had de gastvrouw voor het avondeten gezorgd.
Omdat het appt. nog bezet was, moesten Dominique en ik nog voor 1 nacht 2 km verder naar B & B Chambres d'hôtes du randonneur A-S-D. 
Willy kon in de kamer van de dochter slapen.

18/09 - DAG 2:  CIRCUIT ENTRE MONTS ET FORETS (17,5 km)

Na een goede nachtrust in een ietsje te romantische kamer voor ons ๐Ÿ˜„ en een bio-ontbijtje, gaan we onze bagage bij Elsje droppen en eerst boodschappen doen.

Elsje en Kristof wonen hier prachtig en hebben een adembenemend zicht op de vallei.
De hondjes Oona en Ruby hebben hier een luxeleventje en de 22-jarige๐Ÿ˜พ Mousty kan nog aardig haar 'mannetje' staan.
Elsje haar zoon en vriendin waren deze week ook te gast.

Zicht vanop ons balkonnetje.

Tof studio-appertementje met alles erop en eraan.

Na het middageten, gaan we nog het 'Circuit êntre monts et forêts' wandelen. We starten vanaf ons logement en gaan 4 km 'downhill' naar het centrum van het dorp.

Eglise Saint-Hugues (A-S-D) bevindt zich over de B&B waar we hebben overnacht.

We gaan achter de kerk weg de vallei van Mussy in. 
Deze wandeling neemt ons mee door bossen en wouden. 

Zicht op Mussy.

En dan een berichtje van de vrienden van Eernegem  "hoe het daar was" en dat het aan het regenen was in België, ...... ๐Ÿคฃ

Onder de spoorwegbrug van de lijn Lyon/Paray-le-Monial, steken we 1 km verder de brug over dezelfde spoorlijn over en gaan richting Chauffailles. 
Aan de andere wandelvrienden werd ook gedacht ... pour Edith un âne et pour toi Bart 'le chemin de fer' ๐Ÿ˜‰.

Dreigende wolken, maar niets uitgevallen.

Mooie bospaden brengen ons naar het 'Statue Monternat'.

In het hart van het bos met uitzicht op Chauffailles is sinds 1873 een oratorium gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van La Salette. De Madonna die daar zit, heeft het gezelschap gevonden van Mélanie en Maxim.  Twee herderskinderen die beweerden dat ze in de bergweiden boven het dorp La Salette in Isère een ‘Mooie Dame’ hebben ontmoet in tranen, geheel van licht.  Ze vertrouwde hen een boodschap van bekering toe, voor ‘al haar mensen'.

Na dit religieus intermezzo, gaan we verder in de frisheid van het bos en via charmante landwegels en weiden, komen we aan in A-S-D. 
Het was een schitterende route op rustige smalle verharde wegen met prachtige tafereeltjes en doorheen bossen die behoorlijk pittige nepen hadden.

's Avonds genieten we tijdens het eten van een feeërieke zonsondergang.

Deze prachtige foto's van de flora uit de omgeving zijn door Willy gemaakt.

19/09 - DAG 3: La Clayette - La Mazille A-S-D (15 km)

Toch leuk opstaan met zo'n zicht!

Deze morgen een uitstapje met de familie naar de markt van La Clayette. 
La Clayette is een klein stadje in de Saône-et-Loire in Charolais Brionnais. Gelegen aan de voet van de bergen van de Hoge Beaujolais, is de stad gelegen in een amfitheater aan de oever van een kleine vijver. Waardoor het een van de meest pittoreske plaatsen in de Bourgogne is.



We besluiten te voet terug te keren, maar eerst gaan we het kasteel van La Clayette eens bekijken.

De burcht is een klein architectonisch juweeltje in de regio en is sinds 1722
 in privébezit van de familie De Noblet. Sinds 2002 is het ook een beschermd monument.

Het begint goed, mooie onverharde paadjes brengen ons buiten de stad.

Oeps .... na 2,3 km stuitten we op een riviertje genoemd Le Sornin. Le Sornin is 47 km lang en mondt uit in de Loire bij  Pouilly-sous-Charlieu.
De hindernis zorgde voor enige hilariteit om de overkant te bereiken, maar tja, we moeten erover, er is geen weg terug.

De stenen kunnen ons dragen ๐Ÿ˜Š en het water reikt net niet tot aan het bovenste van onze wandelschoenen.

Natte voeten Willy ๐Ÿค”๐Ÿ˜ƒ?

We volgen een bospad dat ons naar de forellenvijver brengt.

  Een geschikt picknickplaatsje en met een paar lokeenden in de rug, verorberen we ons lunchpakket.

We stappen verder door een onherbergzaam gebied en besluiten nog een ommetje te doen naar 'Chapelle de Dun',
die op de top van de  'Montagne de Dun' (708 m) ligt. Ons hoogste punt voor vandaag.

Insmeren die kuiten!

De klim van 4 km was de moeite, want boven gaf een niet te missen uitzichtpunt van 360° een WAW-gevoel. Daar doe je het toch voor!
De Romaanse kapel, gebouwd in de tweede helft van de twaalfde eeuw, behoorde tot de citadel van Dun-Le-Roi,
die in 1181 op bevel van Filips Augustus (7e koning van Frankrijk) werd verwoest. De kerk is het enige dat overgebleven is..

Het leuke aan het afleggen van een aantal hoogtemeters, is ... dat we deze ook weer moeten afdalen ๐Ÿ˜.
Alhoewel dit ook niet altijd evident is!
Moe maar tevreden bereiken we ons gastenverblijf en klinken we met een Franse pint op een geslaagde tocht.

20/09 - DAG 4: PROPIERES - ROCHE D'AJOUX (8,5 km)

De fysieke inspanning van de pittige wandeling van gisteren, werd Willy teveel. Hij last een rustdag in.
Wij, het zwakke geslacht ๐Ÿ˜Š, doen voort ... girlpower๐Ÿฆพ.
We besluiten een ietwat korte en gemakkelijke wandeling te doen, allé dat dachten we toch!
We rijden met de auto 15 km verder naar het dorpje Propières.
Het dorp ligt aan de voet van het Mont Saint Rigaud-massief en wordt omgeven door bergen en bossen.
Dit circuit maakt de beklimming van de rots van Ajoux mogelijk.

De wandel app 'Komoot' heeft ons een avontuurlijke route door de bossen en over keien (meestal offroad) bezorgd. ๐Ÿฅต

We zijn er geraakt, nu moeten we alleen nog genieten van wat het landschap ons te bieden heeft.

Het panorama van Brionnais en het Centraal Massief is prachtig vanaf deze grote rots.

Nu wat krachten opdoen, want de weg terug loopt grotendeels over keien. Dat zal opletten geblazen zijn!

Het was een uitdagende uitstap naar “Roche d'Ajoux“, maar o zo spectaculair.
Naar het einde toe, schoot er bij Dominique iets in haar knie, wat het haar niet gemakkelijk maakte om de eindmeet te halen.

Een pittig tochtje van slechts 8,3 km, waar we 3u over hebben gedaan. 
Terug aan 'La Mazille', hebben we de verzuurde spiertjes wat losgemaakt in het zwembad.

21/09 - DAG 5: OYEZ - CURBIGNY

Het is maar goed dat er vandaag een 'orage' op komst is, want Dominique haar knie speelt haar nog parten en Willy is nog altijd aan het recuperen ...
jongens, jongens toch ... wat is dat toch met die 'ouden van dagen' ๐Ÿ˜ฒ๐Ÿ˜„ !
Elsje neemt ons mee voor een bezoekje aan haar gîte in Oyé (20 km verder) en daarna doen we een kleine kennismaking van de omgeving.

In het dorp zelf gaan we aperitieven bij twee Belgen die daar een restaurant openhouden.
Oh my god, hoe komt men daarbij om in 'the middle of nowhere' iets te beginnen.

In de namiddag nemen we Nick en Alia mee naar het 17de eeuws kasteel van Drée in Curbigny (net naast La Clayette).

Het kasteel huisvest een rijke verzameling meubelen en kunstvoorwerpen uit de 18e eeuw.
We maken er kennis met de Louis XVI zaal, de kamers, de eetzaal, de keuken, de kapel, de bijgebouwen,
en met het wonderlijk park van tien hectare met Franse tuinen, een rozentuin en honderdjarige bomen.

Jammer genoeg brak net dat onweer uit, zodat we in een snel tempo door het park en de tuin liepen.

En s' avonds, kwam er na de regen een mooie regenboog  tevoorschijn.
Het landschap is hier wonderbaarlijk mooi, nooit hetzelfde uitzicht.

Het was de laatste avond voor Nick en Alia, dus zijn we gezellig op restaurant gegaan in St. Racho.

22/09 - DAG 6: MUSSY-SOUS-DUN - CIRCUIT DES CLOCHERS (17,5 km)

Alweer de laatste wandeldag en vandaag ga ik met mijn broer op pad.
Dominique houdt zich koest en gaat naar La Clayette wat winkelen en stappen rond het meer van het kasteel,
maar eerst dropt ze ons aan de viaduct van Mussy-sous-Dun.

Het is al onmiddellijk in stijgende lijn tot aan het kerkje.

Het kerkje Saint-Austrégésile doorheen de viaduct.

Willy bewondert even de Madonna.

De viaduct is praktisch het hele traject in zicht.

Lappe, aan 3 km staan we weer voor een dilemma ... de route loopt dood ๐Ÿ™„!
Ofwel doen we een ommetje, ofwel steken we de prikkeldraad over en vervolgen we onze weg door het veld en bos
en komen zo terug op onze route uit (volgens 'komoot' toch).
Tweede keuze dan maar, want zo erg kan het toch niet zijn hé ๐Ÿค”. Met Bart hebben we al voor hetere vuren gestaan ๐Ÿ˜Ž๐Ÿ˜„.

Eénmaal het veld over en wat klimwerk door het bos, stuiten we boven op een woest, ruw en verwilderd gebied met (doorn)struiken, 
dennen en varens tot aan ons middel. Kristof had ons verteld dat er in de streek slangen zaten en
vermits we niet konden zien waar we onze voeten neerzetten, waren we toch niet op ons gemak. ๐Ÿ˜ฑ

Uiteindelijk zijn we eruit geraakt en verloopt de rest van de route vlotjes tot op het einde.

Dominique stond ons al op te wachten en we waren blij dat we ons in de auto konden ploffen, want het was fysiek weer niet van de poes!

De laatste avond doet Kristof een afscheid BBQ.

Het is inmiddels donker en koud geworden, maar we lassen een dikke truien-avond in en doen ons tegoed aan al het lekkers dat ons voorgeschoteld wordt. 

23/09 - DAG 7: ANGLURE-SOUS-DUN  - BREDENE - OOSTENDE

Inpakken en wegwezen.
Het was een leuke vakantie en ook een blij weerzien na 5 jaar van m'n nicht Elsje en haar man Kristof natuurlijk.
We leefden hier als god in Frankrijk en hoefden enkel de voetjes onder tafel te steken.
Bedankt, Elsje en Kristof, voor het hartelijke ontvangst. ๐Ÿ’–

En terwijl het zweet langs onze rug liep, werd Tijgertje goed in de watten gelegd. 
Bedankt Arno en Vanessa voor de goede zorgen en om ervoor te zorgen dat ik met een gerust ๐Ÿงก kan vertrekken.

Het was een leuke pittige vakantie, maar we kunnen thuis weer op onze plooi komen.

Maak jouw eigen website met JouwWeb