Bergen 04_06/08/2023

04/08 - DAG 1  

We  arriveren op het perron van het tijdelijk station in Bergen.
Aan het nieuwe station, dat je hieronder ziet, wordt sinds 2014 gewerkt en het zou rond oktober van dit jaar klaar moeten zijn.
De Spaanse ontwerper Calatrava, die ook het station van Luik ontwierp, heeft hier van de metalen constructie een libel gecreëerd.

We zetten eerst onze tassen af in het nabijgelegen Ibishotel en gaan onmiddellijk aan de slag met de wandelgids.

We stappen richting het centrum en in de Rue des Capucins treffen we enkele iconische muurschilderingen van Bergen en de Ducasse aan.
Voor de Rue des Capucins werd het thema 'de Doudou' aangevraagd. Dit volksfeest is voor Mons wat het carnaval betekent voor Rio.
Niet iedereen heeft ervoor gekozen om zich niet volledig te storten op het thema 'de Doudou',
maar toch zitten er verwijzingen in verstopt, zodat het publiek helemaal kan opgaan in de streetarts. 

Fontein voor l'Église Notre-Dame de Messines op Place du Bastion Vert.
Op het dak van een vroegere militaire bakkerij bevindt zich  'Le Jardin Suspendu'. Een park dat door vrijwilligers wordt gerund.
Het gebouw wordt nu gebruikt door jeugdverenigingen.

Wat verder brengt Rue du Saudart ons naar het voormalige slachthuis, dat net naast het Parc de la Grande Pêcherie ligt.
Sinds 2006 is het toegankelijk voor het publiek en lopen er tijdelijke tentoonstellingen en evenementen rond hedendaagse beeldende kunst.

In het klooster van de Fucam-ateliers, presenteert "vzw Inclusion Mons" voor de 11e editie de tentoonstelling "Art et moi".
Deze tentoonstelling brengt enkele honderden werken van kunstenaars met een beperking samen.
Op de binnenplaats vind je een draak gemaakt van paren sokken die niet bij elkaar horen.

In de Rue des Soeurs gaan we de speelplaats op van 'ARTS²", de Hogere Kunstschool van de Federatie Wallonië-Brussel. Het afdak is in de vorm van een tent.

We lopen nu door Rue de la Grande Triperie. 

Aan het kruispunt met de Rue de Houdain en de Rue des Fripiers, gaan we linksaf om het fresco 'Eldorado' van Cix en Duek Glez te bewonderen.
We keren op onze stappen terug naar het kruispunt en zien grappige silhouetten in de ramen op de bovenverdieping.

Twee studenten van 'Arts²' in Bergen, stonden in het kader van hun project 'True Story' even stil bij de vele dicht getimmerde vensters die de stad telt en wat de betekenis ervan was. Tot het begin van de vorige eeuw spijkerden sommigen hun vensters vrijwillig dicht, omdat de belasting op natuurlijke personen deels op de woning werd berekend, meer bepaald op het aantal vensters. Dus hoe minder vensters, hoe minder te betalen! Zo fantaseerden de kunstenaars wat er achter de gesloten vensters zou zitten door er reproducties van comics en posters van Hollywood films uit  de fifties op te hangen. 

Even verderop in de Rue de Houdain, gaan we de tuin in van de polytechnische faculteit.
Het Collège de Houdain, heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1545. Het wordt door de École des Mines in dienst genomen in 1878.
Het standbeeld van Théophile Guibal en Alphonse Devillez staat sinds 1902 in de tuin opgesteld.
Deze twee jonge docenten, van 23 en 24 jaar, kregen in 1837 de opdracht om de opleiding uit te bouwen.

We slaan rechtsaf en bij het kruispunt met Rue de Halle zien we bij huisnummer 1  'L'Homme des Cavernes' (Levalet). 
Via de drie vensters krijgen we een humoristische kijk op onze westerse samenleving.
Moderne mannen worden er afgebeeld als holbewoners, elke figuur  hanteert een primitief gereedschap.

Een ferme regenbui dwingt ons te schuilen onder de ogen van 'Hell'O'.
Als we even later de Boulevard Dolez oversteken, botsen we op een Amerikaanse tank, die op een pleintje voor het 'Mons Memorial Museum' staat. 
Vijfenzeventig jaar nadat hij Bergen binnenrolde, begin 1944, is deze tank een symbool. 
Bergen was de eerste Belgische stad die door de Amerikaanse soldaten werd bevrijd.

Het museum nodigt ons uit om de permanente tentoonstelling, die ons confronteert met de militaire geschiedenis van de streek rond Bergen, te bezoeken.

'Kèèrt eki wère' tot aan Rue Spira. Deze wijk straalt nog altijd de architecturale stijl van de voormalige mijnwerkershuisjes uit. (Foto: Jean-Pol Grandmont).
Het westen en zuidwesten van Bergen maakten deel uit van de Borinage. Deze oude mijnsite was van groot belang in de negentiende en begin twintigste eeuw.

We gaan vervolgens naar de Jardin Gustave Jacobs. Deze vredige passage is een eerbetoon aan Gustave Jacobs, beeldhouwer uit Bergen,
aan wie de stad de vele bas-reliëfs en monumenten van het stadhuis en de tuin van Mayeur te danken heeft.
Een kleurrijke muurschilderij 'l'Escapade' siert een volledige tuinmuur.

Vanuit de tuin komen we uit op de Rue d'Havré en de Sint-Niklaaskerk. Rechts van de kerk gaan we een middeleeuws straatje in.
In Rue de Nimy staan we voor de werken 'Je crois aux nuits' .

Op het einde van de Rue de l'Atre komen we uit op het gebouw van de RTBF.
We slaan linksaf en aan het gebouw van het Provinciebestuur van Henegouwen volgen we de Rue Verte tot op het einde. 

Tegenover een ambachtelijke bakkerij zien we terug een fresco in de ramen 'Le couple de la rue verte'.

Het Théatre le Manège vestigde zich in een voormalige militaire manege. We stappen verder langs het indrukwekkende glasraam naar een kasseistraatje aan de overkant, dat onder een kleine boog loopt en zich net naast de binnenplaats van MArS (Mons Arts de la Scène) bevindt.
Als we het steegje uitlopen, gaan we rechtsaf naar de parking van de Delhaize.
Op de gevel prijkt een prachtig muurschilderij 'Don't sleep on your dream'.

We gaan nu in tegengestelde  richting naar de markt en stoppen even bij het Mundaneum. 
Het Mundanuem is een tentoonstellingsruimte en een archiefcentrum waar alle kennis van de wereld verzameld wordt. 
Aan de andere kant van de straat zien we het fresco "Global City".
De kunstenaar Leonidas wou een compositie maken die het concept en de geschiedenis van het Mundaneum en de ideeën van de oprichters ervan weergeeft.

Dichtbij het Visitandinnenklooster in de Rue de Nimy, passeren we Maison Losseau, een art-nouveauhuis.
De eigenaar Léon Losseau, voerde in het begin van de twintigste eeuw in zijn gezinswoning kolossale werken uit en wou een voortrekkersrol spelen om alle kenmerken van de moderne tijd erin te integreren. Zo was hij de eerste Bergenaar die over centrale verwarming, een lift en elektrische verlichting beschikte.

We keren stilletjesaan terug naar het hotel.
In het hart van de 'Cité du Doudou' kan je op vier plaatsen twintig dromerige beelden ontdekken van de Catalaanse beeldhouwer Jaume Plensa. 
Als we de grote markt doorkruisen, zien we hier al een paar indrukwekkende, langgerekte (7 m) en samengeperste,
gezichten in antraciet metaal van een vrouw met gesloten ogen.

Aan de fontein staat nog een metalen constructie 'White nomad' van dezelfde kunstenaar.

In het hotel klinken we op een geslaagde mooie eerste dag en gaan na een verkwikkende douche Grieks eten in 'La Grillade'.

05/08 -DAG 2

Na een lekker ontbijtje, trekken we 3 km verder naar het dorp Cuesmes, waar het museum 'Maison Van Gogh' is.

Op de terugweg naar de grote markt, houden we even halt op Place du Béguinage. Hier staat  het voormalige begijnhof van Cantimpret dat in het midden van de dertiende eeuw werd gesticht door Margaretha van Constantinopel (gravin van Vlaanderen en Henegouwen van 1244 tot 1280) en waarvan de oude kapel nog steeds bestaat, zichtbaar aan de achterkant. Het Grand Hospice is gerestaureerd en huisvest nu de externe diensten van Henegouwen: Algemene Directie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting, Erfgoed en Energie..

De Grote Markt met wat animatie.

In de ontwijde Sint-Joriskapel die grenst aan het stadhuis, hangen in een kruisgewelf 2 albastgezichten van 1,80 m.
In het zaaltje ervoor staan drie langgerekte gezichten van bijna 3 m met gesloten ogen.

Naast het stadhuis nemen we de gebeeldhouwde doorgang en komen zo in de Jardin du Mayeur. Een kleine oase van rust in het hart van de stad. 

Even een hartig woordje zeggen tegen 'Le Ropieur', die de voorbijgangers bespat. Hier zien we nog een kunstwerk van Jaume Plensa.

Het Museum van de Doudou.
Van de originaliteit van de rituele Ducasse van Bergen, tot de legende van Sint-Joris, tussen realiteit en verbeelding.
Het Museum van de Doudou wil de verschillende aspecten van deze universele en eeuwenoude geschiedenis begrijpen en valoriseren. 

In Bergen is de Doudou de populaire naam van een week van grote jubel,
waarvan de rituele Ducasse het hoogtepunt is tijdens het weekend van de Drie-eenheid, hetzij 57 dagen na Pasen.
De oorsprong gaat terug tot de veertiende eeuw.
Op 25 november 2005 riep UNESCO de Doudou uit tot "Meesterwerk van het orale en immateriële erfgoed van de mensheid".

Het volksfeest bestaat uit vier hoogtepunten:

We verlaten het museum langs de Rue du 11 novembre en slaan vervolgens de Rue d'Enghien in.
De 'Passage Victor Hugo' brengt ons naar een kleine tuin.
Wat verderop nemen we de tweede doorgang 'Panorama' met artiestieke allures. 

Iets verder gaan we via een steile doorgang naar het Kasteelpark en staan we op het hoogste punt van de stad. 
Op de site van het Belfort loopt momenteel een tentoonstelling over 'Schoonheid zal de wereld redden'.
Het Belfort is uniek vanwege zijn barokstijl. 

We stappen in de glazen lift en laten ons meenemen naar het hoogste punt van de stad! 
Met z'n hoogte van 87 m en 49 klokken is het Belfort een echt symbool van de stad Bergen en een belangrijk herkenningspunt in het landschap.

Op twee derde van de totale hoogte zijn we aangenaam verrast door een schitterend panoramisch zicht van 360° over de stad.

Na een steile afdaling van de 365 treden van het Belfort, blijven we afdalen tot aan de Collegiale Sint-Waltrudiskerk. 
Hier bevinden zich het schrijn, waar het allemaal om draait tijdens 'de Doudo' en de gouden processiekoets.

Hangend in het schip van de kerk, nodigen de 'Invisible' ons uit tot stilte. 
In witte stukken glad albast zitten fragiele ineengedoken gezichten in cocons.
De werken zijn terug van Jaume Plensa.
In de schaduw van de kerk zit 'Lucie en de Vlinders'.
Hier levert de kunstenaar een monumentaal werk dat de onschuld en zuiverheid van de kindertijd voorstelt, naar het voorbeeld van zijn dochter Lucy.

's Avonds keren we nogmaals terug naar de grote markt en gaan lekker Italiaans eten bij 'La Primavera'. Il nonno kan er weg mee.

Morgen staat het 'Grand Hornu' in Boussu op ons programma. Dus gaan we na het eten nog even de uren van de bus en standplaats aan het station  checken.

06/08 - DAG 3

Een twintig minuten durende rit zet ons heel dicht bij de site af.
Deze site beslaat wel 10.000 vierkante meter en de gebouwen van de oude steenkoolmijn vormen één indrukwekkend groots geheel.
Le Grand Hornu is een monumentale neoclassicistische structuur van de 19e eeuw en omvat een van de oudste wooncomplexen voor arbeiders ter wereld. De site is geklasseerd als werelderfgoed door de UNESCO en laat bezoekers kennismaken met de stichter Henri De Gorge, een grootindustrieel en een echte visionair. Reeds in 1810 droomt deze man ervan om in het stadje Hornu een ideaal wooncomplex te bouwen waar arbeiders genieten van een voor die tijd ongezien niveau van comfort. Hij laat 450 ruime woningen bouwen die stuk voor stuk voorzien zijn van warm water en een tuin. Daarna volgt er een school, een bibliotheek, een danszaal, handelszaken, een polikliniek ... (Bron: VisitMons.be)

Het museum Grand-Hornu Images brengt tentoonstellingen met betrekking tot design en toegepaste kunst. 

Het standbeeld van de stichter Henri De Gorge.

De grote ijzeren poorten met uitpuilende lichaamsdelen zien er luguber uit! 

In 1830 legt De Gorge de eerste spoorweg aan in Grand-Hornu om de steenkool naar het kanaal te vervoeren in door paarden voortgetrokken goederenwagons.

't Busje komt zo en deze brengt ons naar het station, waar we de terugreis aanvangen. Wat hebben we genoten van deze mooie en interessante stedentrip.
Mons is een verborgen pareltje in Wallonië.