16 - 23/06/2024 Penzance/Cornwall (GB)


Een paar jaar geleden werd Penzance besproken in ons wandelgroepje omdat mijn ouders daar tijdens de oorlog naartoe waren gevlucht. Bart stelde voor om samen daarheen te gaan voor een wandelvakantie langs het South West Coast Path. Door Corona moesten we het uitstellen, maar nu is het eindelijk zover! We verblijven in Penzance, een stadje dat me nauw aan het hart ligt en perfect gelegen is voor kustwandelingen. Bedoeling is om een klein stukje (65 km) van de 477 km lange Cornwall Coast Walk te stappen en mijn roots in Penzance en Newlyn op te zoeken. Het traject van St. Ives naar Penzance wordt beschouwd als een van de mooiste delen van de South West Coast Path. We zullen genieten van prachtige uitzichten en de adembenemende schoonheid van de Cornische kust ervaren. Ons verblijf is in Above the Bay, TR18 2FA, Penzance.


De etappes die we hebben gewandeld:
1.
ST-IVES - ZENNOR 13,5 km
2. ZENNOR - BOTALLACK 16,5 km
3. BOTALLACK - LAND'S END 14 KM
4. PENZANCE - NEWLYN - MOUSEHOLE 10 KM
5. PENZANCE - MARAZION SINT MICHAELS MOUNTAIN 19,5 KM (Dominique, Jenny)
5. PORTHCURNO NAAR MOUSHOLE 13 KM (Bart en Edith)
6. LAND'S END - TREEN 11 KM


DAG 1 - 16/06: BREDENE - CALAIS - PENZANCE
727 KM 

De pick-up kwam om 6:20 aan en om 7:40 stonden we klaar in Calais voor de boarding op de shuttle van 8:18.
Dankzij het soepele verkeer konden we een eerdere trein nemen.
Gelukkig hoefde Bart in Folkstone alleen maar de vloot auto's te volgen om te wennen aan het links rijden.

Na wat file aan de ring van Londen en aan Stonehenge, komen we na 727 km averechts rijden aan ons verblijf. Well done Bart.

Een knus appartementje 'up the hill' wordt onze thuis voor de komende acht dagen.

Het weer is er prachtig, dus trekken we nog even naar het haventje en
eten in een gezellige pub 'The Dolphin Tavern' fish and chips en battered peas' (hoe kan het ook anders 😁!) .

We are in the mood, let the fun begin!

Op de terugweg kiezen wij een alternatieve route en begeven wij ons op zoektocht naar de kerk waar mijn ouders in 1944 in de echt zijn verbonden.
Deze bevindt zich praktisch naast ons verblijf. Een gastvrije dame begroet ons en deelt mee dat enkel de middenbeuk en het kruisbeeld
nog in oorspronkelijke staat verkeren. Het glas-in-lood raam is vervangen en momenteel worden er twee zijbeuken aan de kerk toegevoegd.
Helaas is het huwelijksregister van destijds niet meer aanwezig in de kerk. 
Wat een fijn moment om hier te staan. Ik laat hier dan ook een happy stone achter 'in memory of my loving parents' 💖.

DAG 2 - 17/06: ST-IVES - ZENNOR

Met de auto naar Zennor (op de achtergrond) gereden en van daaruit nemen we de bus naar St. Ives.

Zennor is een plaats in Cornwall, een graafschap in het zuidwesten van Engeland met slechts 207 inwoners. Het is gelegen aan de kust en staat bekend om zijn prachtige landschappen, rotsachtige kliffen en schilderachtige stranden. Zennor is ook beroemd om zijn historische bezienswaardigheden, waaronder de middeleeuwse kerk van St. Senara en de legende van de Zennor-mermaid, een mythisch wezen dat volgens de overlevering aan de kust van Zennor verscheen. 

St. Ives is een pittoresk stadje dat bekend staat om zijn prachtige stranden, helderblauwe water en charmante haven.
St. Ives heeft een rijke artistieke geschiedenis en is een populaire bestemming voor kunstliefhebbers vanwege de vele galerijen en
kunstenaars die er wonen en werken. Het stadje heeft ook een bruisend centrum met gezellige winkels, restaurants en cafés. 
Vooraleer we het kustpad opgaan, verkennen we eerst het stadje.

Welkom in deze kerk, waar je zowel je dorst kunt lessen in een gezellige bar als je kinderen kunt kwijtraken in een kinderhoek! 😀

😋😋😋 Tijdens ons bezoek aan Cornwall, zal de cornish cream zeker niet ontbreken op onze afternoon tea!😋😋😋

Na de picknick in het park, begint het echte avontuur. We wandelen langs de kustlijn tot in Zennor.

Hier heb ik nog een grote 'smile' op m'n lippen!

Holy shit, WTF was that! Wat een uitdaging! Klimmen, dalen en over rotsen klauteren.
Plots voel ik me uitgeput en verzuurd, maar de schoonheid om me heen drijft me verder (ik had eigenlijk geen keus 😳).
Op het laatste besluiten Dominique en ik de wandeling een kilometer in te korten.
De 'die hards' Bart en Edith zetten door en we treffen elkaar terug op een terras in Zennor.

Ik dacht dat een colaatje me wel weer op zou peppen, maar dan beginnen de krampen.
Dat wordt vast een avond vol verrassingen! Misschien kunnen mijn vrienden zich ontpoppen als goede masseurs? 🤔🥤

DAG 3 - 18/06: ZENNOR - BOTALLACK

Deze morgen zijn we om 8:25 vertrokken vanuit Zennor voor een wandeling naar Botallack.
Omdat ik gisteren wat fysieke problemen had, voel ik me niet helemaal zeker over de tocht van vandaag.
Gelukkig heb ik wat extra suikers bij me om dit probleempje op te lossen!

De tocht blijkt minder zwaar dan vooraf gedacht, ondanks de vele hoogteverschillen.
Het omzeilen van rotsen bleek ditmaal niet noodzakelijk en enkele wandelpaden waren zo ruim dat ze bijna de allure hebben van boulevards.

We genieten weer van prachtige kustzichten.

Op grote hoogte aanschouwen wij een ander levend wezen, namelijk koeien.

Aangekomen in Perdeen, een charmant gehucht  met weidse uitzichten en mooie natuur.

Wij verkennen de Geevor Tin Mine, een historische tinmijn gelegen in het schilderachtige Pendeen, totdat we onze weg vervolgen naar Botallack.
De mijn was in bedrijf van de late 18e eeuw tot 1990 en was een belangrijke bron van tinerts.
Het is nu een museum waar bezoekers meer te weten kunnen komen over de geschiedenis van de tinmijnbouw in het gebied.

In Botallack genieten we van het spectaculaire uitzicht, vanaf de open dubbeldekker, terwijl we terugrijden naar Zennor, waar de auto staat geparkeerd.
De zon schijnt fel en de zeebries is verfrissend, waardoor mijn energie weer helemaal is bijgetankt na een dag vol avontuur.
Het is een perfecte afsluiting van een geweldige dag!

DAG 4 - 19/06: BOTALLACK - LAND'S END

Vandaag hebben we de auto geparkeerd in Land's End, het uiterste puntje van Cornwall, om de bus van 10 uur naar Botallack te nemen.
Een rit door de schilderachtige en smalle wegen van het platteland die ongeveer een uur duurt.

Waar gisteren ons avontuur eindigde, begint nu onze derde etappe.
We laten de historische mijnsite in Botallack achter ons en wandelen naar Cape Cornwall,
een indrukwekkend kustgebied dat het uiterste puntje van een bergketen vormt.

Botallack is, net als Perdeen, een voormalige tinmijnlocatie. De mijnactiviteiten begonnen in de 18e eeuw en
de mijn groeide uit tot een van de belangrijkste tinmijnen in de regio.
De mijnwerkers werkten onder de zeespiegel en de mijnschachten bestonden uit diepe putten die recht naar beneden liepen.

Botallack staat bekend om zijn dramatische kliffen en ruige kustlijn.

Cape Cornwall is een indrukwekkend kustgebied dat het uiterste puntje van een bergketen vormt.
Het staat bekend om zijn ruige kliffen, prachtige uitzicht op de Atlantische Oceaan
en de historische mijnbouwgebouwen die te zien zijn langs de kust.

Terwijl Bart en Edith de steile helling van Cape Cornwall beklimmen, vervolgen wij rustig onze weg.

Cape Cornwall is een belangrijke historische locatie, omdat het vroeger diende als een belangrijk punt voor navigatie voor scheepvaart. 

Terwijl we bij het witte huis staan, zien we Edith al zwaaiend bovenaan.
We wandelen rustig verder richting Sennen Cove en zoeken ondertussen naar een plekje om gezellig samen te picknicken.

Terug herenigd, vinden we een leuk plekje achter een coole rots om onze boterhammen te smullen en te schuilen voor de frisse zeewind.

The leader of the pack leidt alles in goede banen, hoewel de weggetjes soms een chaos zijn! 😊

We bereiken het pittoreske kustplaatsje Sennen Cove, beroemd om zijn turkooiskleurige oceaan.

Na een laatste pittige klim bereiken we weer Land's End.

Het was weer een prachtige, zonnige dag met af en toe een venijnige klim, maar elke bocht beloofde en onthulde telkens weer een adembenemend uitzicht.

Land's End is  is een populaire toeristische bestemming vanwege het prachtige uitzicht
op de Atlantische Oceaan en de kliffen die hier te vinden zijn. Daarnaast is Land's End ook bekend vanwege het nabijgelegen attractie park
en de iconische Land's End signpost, die aangeeft hoe ver het is naar verschillende grote steden over de hele wereld.

Wat nu?

DAG 5 - 20/06: PENZANCE - NEWLYN - MOUSEHOLE

Vandaag gaan we chillen en relaxen!
We vertrekken vanuit ons appartement naar het station van Penzance en gaan lekker wandelen langs de zeedijk richting Newlyn.
Het ultieme doel van de reis ...  op zoek gaan naar het huis waar ma tijdens de oorlog woonde.

In Cornwall schijnt de zon volop, maar helaas betekent dat ook dat ze daar een gebrek aan water hebben in plaats van te veel!
Je zou het niet verwachten in het Verenigd Koninkrijk, maar het subtropische klimaat van Cornwall zorgt ervoor dat ze soms te kampen hebben met droogte.

Zou ma 80 jaar geleden ook over deze zeedijk naar Newlyn hebben gelopen? 🤔

Het Quins Hotel in Penzance, met uitzicht op zee, bestaat sinds 1862. Dus dit zal ma ook wel geweten hebben!

Historisch herkenningspunt: Newlyn fisherman.

Als je Newlyn binnenkomt, ziet de eerste straat er knus uit.

Deze vissershaven is een van de grootste van Engeland.

Newlyn, de plek waar mijn moeder tijdens de oorlog verbleef en als we de straat en het huis vlakbij de haven vinden, voel ik haar geest hier nog steeds.
Zo'n speciaal moment! Ik leg ook een 'happy stone' neer op 'haar' vensterbank.

Haar straat loopt uit op de bruisende haven, waar de kleurrijke boten dobberen.

Na deze toch bijzondere stop, gaan we nog 5 km verder richting Mousehole.
Daar vond ik een happy stone bij het Penlee Lifeboat monument, die ik wil neerleggen bij het visserskapelletje in Bredene vanwege de speciale betekenis ervan.


De Lifeboat Penlee was een reddingsboot van de Royal National Lifeboat Institution (RNLI) die gestationeerd was in Cornwall, Engeland. De boot en haar bemanning waren betrokken bij vele reddingsoperaties in de wateren rond Cornwall. Helaas zonk ook de boot tijdens een reddingsmissie op 19 december 1981. Tijdens een zware storm probeerde de bemanning van de Lifeboat Penlee de bemanning van het vrachtschip Union Star te redden, maar beide schepen vergingen in de storm en alle acht bemanningsleden van de Lifeboat Penlee kwamen om het leven. De tragedie wordt nog steeds herdacht als een van de ergste in de geschiedenis van de RNLI.

Het creëren van een gezellige sfeer met Halloween-achtige decoraties kan het straatbeeld zeker een stuk luchtiger en leuker maken voor iedereen.


Dit historische vissersdorpje heeft zijn oorspronkelijke karakter, charme en schoonheid prachtig weten te behouden.
De pittoreske haven, omringd door smalle straatjes en schattige huisjes, vormt een adembenemend decor.

Een verfrissende Cornish pint in een sfeervolle pub is een absolute aanrader. Of Dominique een Cornishe cola heeft, blijft een mysterie!

We nemen de bus terug naar Penzance en laten ons verrassen door een traditionele Cornish afternoon tea in The Quirky Bird.
De heerlijke geur van warme scones met jam en clotted cream betovert onze zintuigen. Een smakelijke traktatie die onze dag compleet maakt!

We besluiten nog wat extra calorieën te verbranden en gaan op avontuur in de prachtige Morrab Gardens,
een stadstuin die bekend staat om zijn mediterrane en subtropische planten.

Aan het einde van de dag hebben we toch weer ongeveer 13 km in de benen,
maar gelukkig waren het vlakke kilometers en genoten we van een stralend, windstil dagje.
Laten we nog even lekker asociaal doen, we zijn wel even klaar met elkaar vandaag 😄

DAG  6 - 21/06: PENZANCE - MARAZION SINT MICHAELS MOUNTAIN

Vandaag laten we Bart en Edith de route van Porthcurno naar Mousehole alleen wandelen,
terwijl Dominique en ik op pad gaan naar het rotsachtige eiland St. Michael's Mount, dat maar 5,5 km van Penzance af ligt.

Bij laagwater kunnen we over de eeuwenoude geplaveide dijk naar het historische kasteel lopen
en bij hoogwater verandert dit in een charmant boottochtje naar de haven van het eiland.

Na de kasteelbezichtiging wandelen we door de betoverende subtropische tuin en genieten van het spectaculaire uitzicht over de baai.
We moeten er echter op letten dat we om 13:35 uur vertrekken als we te voet willen terugkeren, want dan komt het tij weer op.

Tijdens onze verkenning komen we ook langs Marazion, waar eigenlijk niet zoveel te zien is.
Daarna gaan we terug naar Penzance om te genieten van een heerlijke afternoon tea bij The Honeypot, een heel gezellig Engels theehuisje.

BART EN EDITH VERKIEZEN OM HET SOUTH WEST COAST PATH VAN PORTHCURNO NAAR MOUSHOLE AF TE WERKEN

Omdat er regen voorspeld is, gaan Bart en Edith vroeg op pad naar Porthcurno. Ze hopen droog aan te komen in Mousehole.

Het kustpad zigzagt langs de randen van de rotsklippen en komt na een paar prachtige inhammen aan in Mousehole.

Na nog een bezoekje aan de plaatselijke pub in Mousehole, pakken ze de bus naar Penzance en hebben geluk gehad dat het niet heeft geregend.

Tegelijkertijd appen we naar Bart en Edith, die meteen uit de bus springen en naar de bakkerij rennen.
De verleiding naar zoete lekkernijen kunnen ze niet weerstaan! 😆
Samen halen we nog snel wat boodschappen bij Sainsbury's, voordat chef-kok Edith, met wat hulp van haar vrienden, een verrukkelijke spaghetti op tafel tovert.
We zijn net binnen of de hemel opent zijn sluisdeuren voor de rest van de avond en nacht.
Het is jammer dat morgen alweer de laatste dag van ons avontuur is!

DAG 7 - 22/06: LAND'S END - TREEN

De laatste dag ziet er goed uit wat betreft het weer. We parkeren de auto in het dorpje Treen, waar gelukkig ook een pub is voor na de wandeling 😄🍺.
We pakken de bus naar Land's End en starten aan de laatste 11 kilometer van ons South West Coast Path.

Onderweg genieten we weer van allerlei prachtige baaien en rotsformaties.
Ook al was dit een van de makkelijkste etappes, we kwamen erachter dat vlak terrein hier gewoon niet bestaat 🥵!

Porthgwarra is een klein dorpje en baai en staat bekend om z'n prachtige uitzichten, kliffen,  turquoise wateren en vanwege de vele zeldzame vogelsoorten die er te zien zijn. Porthgwarra heeft ook een klein strand dat beschut ligt tussen hoge rotsen.

Ik voel me niet op mijn gemak, een grote meeuw cirkelt om me heen op zoek naar een prooi om te pikken.

De koeien genieten van hun koeiengeluk met dit magnifieke uitzicht!

In het kleine gehucht Porthgwarra heeft dit huis een cool tunneltje dat door de rotsen gegraven is,
zodat je naar je eigen privéstrandje kunt gaan. 

Ons avontuur op het South West Coast Path zit er hier helaas op. We gaan van de route af en sluiten de tocht af in stijl in Treen.

Eindigen doen we 's avonds in Penzance in de lokale pub 'The Pirate' met fish and chips en als je ons gezicht ziet, dan weet je dat het avontuur hier stopt. Cheers! 😊


Weetje: The Pirates of Penzance of The Slave of Duty is een komische opera die in 1879 in première ging.
 
De term 'pirates' in de titel verwijst ook naar de personen die inbreuk maakten op hun intellectuele eigendom. Voor de tijdgenoten was het idee dat piraten zouden opereren vanuit het vredige kuststadje Penzance absurd en verhoogde dit het komische effect van het stuk.

Wat een fantastische 8-daagse reis was dat! Het was leuk en ontspannend, maar het heeft ook bij wijze van spreken, bloed, zweet en tranen gekost.
Toch zou ik het zo opnieuw doen. 😃
Aan de andere kant was het ook een rollercoaster van emoties en ik ben Bart zo dankbaar dat ik, dankzij hem, dit eindelijk heb kunnen meemaken
waar het voor mijn ouders allemaal 80 jaar geleden begon.
Nóg een lovend woordje voor Bart, die het links rijden al vlug onder de knie had en gelukkig niet teveel heggen heeft meegenomen!

Cheerio Cornwall, nice to meet you! 


DAG 8 - 23/06:  PENZANCE - CALAIS -
BREDENE (725 KM) 

Om half zeven is iedereen al uit bed en na een stevig ontbijtje laden we snel onze spullen weer in de auto. Tegen kwart over acht zijn we helemaal klaar om te vertrekken. 'Let's go!' Na 8 uurtjes rijden bereiken we eindelijk de tunnel en dankzij het tijdsverschil zijn we plots een uurtje ouder ook!
Even wennen voor Bart om niet de Engelse wagens te volgen die uit de trein komen en terug aan de rechterkant van de weg te rijden.
Nog anderhalf uurtje en we zijn weer thuis en het  zonnige weer, dat hebben we meegebracht in onze koffer.
Het zal wel weer even wennen zijn aan de rust, maar toch fijn om terug te zijn, en  ... 

home is where my cat is 😻.

Maak jouw eigen website met JouwWeb