100 KM ROND IEPER
01/07/2021 Lus 5: ZILLEBEKE - HOLLEBEKE

We vertrekken stipt om 9u aan de  Sint-Catharinakerk van Zillebeke en na ongeveer 1 km ligt Larch Wood (Railway Cutting) Cemetery. Een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de WOI. Er worden 857 doden herdacht waaronder 321 niet geïdentificeerde.

We zitten onmiddellijk in de natuur en de  groene omgeving van het Molenbos en de Palingbeek.

De regen van de afgelopen dagen, heeft de paden weer in slijkwegels veranderd.

Dominique en Edith halen even oude koeien uit de gracht van de badminton in de beginjaren.

We komen na 6 km aan de Onze-Lieve-Vrouw-Geboorte kerk in Hollebeke.  Tijdens de eerste wereldoorlog lag Hollebeke pal op de frontlijn. Het dorp werd volledig verwoest (Stad Ieper). 

Ja, ja, ik weet het ondertussen al ... witte bloemetjes ... patatjes 😀.

We stappen een paar keer in, uit en door het Provinciedomein Palingbeek (230 ha).  Verschillende landschappen zijn waarneembaar, die met hun bom- en mijnkraters getuigen van de woelige oorlogsjaren. Hier en daar zijn ook betonconstructies en restanten ervan te bespeuren. Tussen 1915 en 1917 liep de frontlijn van deWOI dwars door dit domein, in nood-zuid richting, over het kanaal. En dat heeft zijn sporen nagelaten: onder de vorm van mijnkraters, bomkraters, ondergrondse schuilplaatsen, bunkers en een Duitse commandopost. Dit instappunt vormt de toegangspoort tot het unieke oorlogslandschap 'The Bluff', het Molenbos, de beroemde site Hill 60, de kratersite Caterpillar, de begraafplaats Larch Wood Cemetery en omgeving (inventaris.onroerenderfgoed).

Spoilbank Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de WOI. Er liggen 520 doden waarvan 125 niet geïdentificeerd konden worden. 150 meter noordoostelijker ligt de Chester Farm Cemetery. Hier liggen 424 doden begraven die onregelmatig over het terrein verspreid liggen (Routeyou).

De begraafplaatsen liggen aan de rand van het provinciedomein De Palingbeek die we terug instappen. We lopen door De milieuboerderij-Palingbeek. Vondels vzw biedt hier een dagbesteding aan meerderjarige personen met een (vermoeden van) beperking, op vlak van wonen, werken en vrije tijd. Een heel mooi project.

Eerst nog wat ploeteren vooraleer we 1 km verder in het bos Hedge Row Trench Cemetery tegenkomen.

Een klein Britse militair begraafplaats met gesneuvelden uit de WOI. Er liggen 96 Britten (waarvan 2 niet geïdentificeerd konden worden) en 2 Canadezen begraven (Wikipedia). De zilverberken in de omgeving van de begraafplaats werden aangeplant in cirkelvorm, net zoals de 'special memorials' op de begraafplaats, als symbool voor de vele mijnkraters die hier in de omgeving geslagen zijn t.g.v. de dodelijke mijnenoorlog (Routeyou).

Enkele originele voorwerpen van de manschappen uit WOI worden tentoongesteld net buiten de begraafplaats.

Aan km 14 zijn we bij 'The Caterpillar': twee grote mijnkraters zijn de restanten van ondergrondse explosies van tonnen springstop op grote diepte op 7 juni 1917, bij het uitbreken van de mijnenslag. Het zwaar geaccidenteerde terrein van Hill 60 herbergt nog meer sporen van mijnkraters uit 1914-17, maar door het grote aantal ontploffingen zijn die niet langer individueel herkenbaar (Routeyou). Hier is het een rustig plekje om de stuttedoze boven te halen.

We vervolgen onze weg richting het bos Papenelst of Twaalf Gemeten, maar eerst nog een selfie voor onze Dominique, die we altijd moeten missen!

De Sliekterters hebben het niet gemakkelijk vandaag!

Onder de route naar het bos zien we in de velden een prachtige doeninge staan. Het Voddekasteel is een kasteel, dat zijn merkwaardige naam te danken had aan de lemen huisjes die in de nabijheid ervan stonden. Tijdens de WOI werd het kasteel verwoest. In 1921 werd het herbouwd als Jachthuis De Vodde (Routeyou).

Via het Langwegelken en de wandelpaden in het Huikerbos bereiken we een Duitse bunker Papenelst of Twaalf Gemeten uit eind 1915 begin 1916. Deze bunker werd later door de Britten veroverd en gebruikt. In een weide onder de grond bevindt er op 10 meter diepte nog een 50 meter lange tunnel waar de Britse soldaten in schuilden. Het was een Britse schuilplaats met 250 bedden. Men kan enkel de toegang ervan zien, de tunnel staat vol water (Whitsheetonwar).

We stappen nu nog door 4 van de 6 bosdomeinen die behoren bij de Gasthuisbossen. We lopen over onverharde boswegen en kruisen de bossen van Het Zwarte Leen, Groenenburg, Zandvoordebos tot aan de rand van Drieblotenbos (Wikipedia).

19 km. Hill 62 is een van de heuvels waar felle strijd rond was. Wie boven op het monument stapt ziet meteen waarom: je hebt er een uitgebreid zicht op de stad Ieper. Bijna elke slag in de vier jaar van oorlog hier ging daar om: het veroveren van een goede uitzichtpositie om de doorstoot te kunnen maken naar ofwel de Franse kanaalhavens (van Duitse zijde) of de Belgische kust (van geallieerde zijde). Dit is een van de weinige heuvels die het grootste deel van de oorlog in geallieerde handen bleef. Vooral Canadese troepen vochten hier. In juni 1916 was er hevige strijd om Hill 62. Van 2 tot 13 juni 1916 is de heuvel in Duitse handen, na een aanval met mijnen. De Canadezen heroverden vitale hoger gelegen posities, waardoor de Duitsers hun overzicht over de stad Ieper verloren. Deze overwinningen gingen echter ten koste van 8430 mensenlevens. Hill 62 heet zo omdat het 62 meter boven de zeespiegel ligt (Routeyou). 

 200 meter van Hill62 bevindt zich het Zillebeke Museum Hill62 met daarnaast de laatste begraafplaats op onze route.

Sanctuary Wood is een begraafplaats in het Dreiblotenbos. Het heet Sanctuary (schuilplaats) omdat het een tijdlang een relatief veilige bescherming bood.  op 30 juli 1915 bij Hooge, even verderop. Hooge was eerder ingenomen door Britse troepen en het Duitse leger zon op revanche. Het was die dag dat aan het westelijke front voor het eerst een vlammenwerper werd ingezet. Er worden 1.990 doden herdacht, waarvan 1.353 niet meer geïdentificeerd konden worden.

Nog 2 km te gaan voor we de auto bereiken en vermits er weer nergens een terras te bespeuren was in Zillebeke, trokken we terug naar de markt van Diksmuide om te klinken op de 5 etappes.

Deze 2 lussen waren de kers op de taart en dus ook meteen mijn favorieten van de 100 km rond Ieper.
Veel natuur, bos, veld, mooie vergezichten en passages langs militaire begraafplaatsen en prachtige stukken door het Provinciedomein Palinkbeek.  In het bos waande je je af en toe in de Ardennen: dicht begroeide en licht glooiende bospercelen begroeid met varens, naaldbomen en eiken wisselden af met brede lanen afgezoomd met beuken. We hebben genoten van alle lussen.  Een dikke pluim voor de organisatie.

.

Hieronder nogmaals het overzicht van alle lussen en afgelegde km's.