09 - 16/06/2023 Wandelvakantie Intersoc - Amalfikust

Een stukje ten zuiden van Napels ligt de Amalfikust, ofwel de Costiera Amalfitano. Een deel van de kust behoort bij de Italiaanse regio Campania.
De kust van het schiereiland is een uitstekend voorbeeld van een mediterraan panorama met fantastische uitzichtpunten met  terrasvormige
wijn- en boomgaarden die op de lagere hellingen tot brede, hooggelegen weiden zijn gelegen. Deze uitzonderlijke culturele en
natuurlijke landschappelijke waarden,  worden beschouwd als één van de mooiste kusten ter wereld en staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO. 
Langs de kust en in het bergachtige achterland  gaan we tijdens deze 8-daagse wandelvakantie uitgebreid op verkenning  in de dorpjes, steden en gemeenten  van Napels,  Sorrento, Termini, Positano, Bomero, Minori, Maiori en Amalfi. In de Baai van Napels bezoeken we ook het bloemeneiland Capri
en natuurlijk mogen we ook het hoogtepunt van de reis niet vergeten, nl. Pompeï en de Vesuvius.
Hotel 1e nacht: Europa Stabia Hotel, Via Pasquale Moscogiuri, 7, 80053 Castellammare di Stabia NA, Italië.
2e Hotel: Hotel Dei Congressi, Viale Puglia, 45, 80053 Castellammare di Stabia NA, Italië
Door onze reisleider Luc en gids ter plaatse Muriel verliep alles vlotjes.

Dag 1: 9/6 - Zaventem - Napels - Castellamare di Stabia

Taxi Prestige pikte ons op om 4u45 en we reden vlotjes in 1u30 naar Zaventem. Een aangename verrassing in de wachtzaal van gate 4 ... enkele replica's van Ensor. De vlucht met Brussel Airlines was om 9u35 en na 1u55 zetten we voet op Italiaanse bodem. Ons avontuur kan beginnen.

De reisleider van Intersoc verzamelt z'n 24 schapen aan de bagageband en we vertrekken voor een blitzbezoek naar Napels.

In het centrum van Napels bevindt zich op het Plesbicito-plein het historisch privécafé/koffiehuis Caffè Gambrinus (1860) en de Basalica di San Francisco di Paola.

Er recht tegenover ligt het Palazio Real Napoli en om de hoek de Galleria Umberto I (19e eeuw), een overdekte winkelstraat. 

Eerst Napels zien en dan sterven!
Dat mag je bijna letterlijk nemen, want met zo'n chaotische verkeerssituatie kom je er amper levend uit!
Daarbovenop is het een vuile stad. Mij zie je hier niet meer terug ☹.

Nadat SSC Napoli voor de 3de keer het voetbalkampioenschap heeft gewonnen, blijft de voetbalgekte doorgaan in Napels.

De Neptunusfontein (Fontana del Nettuno) is een monumentale fontein aan het einde van de Via Medina op het Piazza Municipio 

Op weg naar ons 1e hotel, zien we  overal de Vesuvius opduiken. 

Rond 16u komen we bij Hotel Europa in Castellammare di Stabia aan.
We verblijven hier maar voor 1 nacht, omdat het oorspronkelijk hotel dubbele boekingen had gedaan.

Met ons drietjes gaan we nog op verkenning naar de gezellige stad die aan de zee ligt.

Het middeleeuwse kasteel van Castellammare di Stabia domineert vanaf de heuvel van Pozzano, ongeveer 100 meter boven de zeespiegel.
'Castello Medioevale' wordt gebruikt voor recepties en zakelijke congressen.

De haven van de stad is voor vissers en veerboten.

Gemeentehuis

Mangiare 🍽

Dag 2: 10/06 - Nerano - Baai van Ieranto - Sorrento

Nerano is een pittoresk dorpje dat deel uitmaakt van Massa Lubrense en gelegen op een rots.
Hier hebben we magnifieke uitzichten tussen Punta Penna en Punta Campanella met daartussen het eiland Capri. 

We starten aan de kerk van het dorp en volgen een pad dat een stuk tussen de huizen loopt.

Wat verder gaan we voorbij een Johannesbroodboom met peulen op de stam en takken.

Voorbij het standbeeld van de Maagd, staan we nog even stil bij de Villa Rosa of het Casa Silentium .

De panoramische uitzichten zijn indrukwekkend.

De wandeling loopt naar het meest zuidelijke punt van het schiereiland of naar de prachtige Baai van Ieranto.
Deze ligt in een beschermd natuurgebied aan de Punta Campanella. 

Tegen het puntje van de berg staat de zestiende-eeuwse toren van Montalto. 

Het hoogtepunt van deze wandeling was een 2 km lange afdaling, via een 'relatief goed' begaanbaar pad, naar het zandstrand van Ieranto.  

Hier genieten we van een rustmomentje vooraleer we de tocht terug naar boven aanvangen. 
Dit is het enige pad of via het water om op het kleine strandje te komen.
Ik zou het voor gezien houden 🥵.

De weg terug dringt zich door het mediterrane struikgewas, met mooie vergezichten, over het vlakkere landschap.

Op deze eenzame vlakte, laat een 'boertje' zich gewillig op de foto zetten en is fier op z'n aardappeloogst.

Nog een laatste klimmetje naar ons eindpunt.

Eenmaal terug in het dorp, pikt de bus ons op en neemt de gids ons op sleeptouw naar Sorrento.

Het is leuk kuieren in de sfeervolle straatjes en tussen de kleurrijke souvenierswinkeltjes. 

De citroenen zijn echte eyecatchers in de straten van Sorrento, net als de enorme citroenboomgaarden aan de Amalfikust.

Na de lunch, hebben we vrije tijd om zelf op onderzoek uit te gaan.

Un delizioso gelato Sorrentino.

Het stadspark, dat aan de rand van de stad ligt, biedt een adembenemend uitzicht over de Golf van Napels,
Via een trap of lift kan je de haven en het strand bereiken.

De grootste van de twee belangrijkste jachthavens van Sorrento heet Marina Piccola (kleine jachthaven),
de kleinste haven (Marina Grande) ligt 20 minuten verder uit het centrum.
Er zijn twee hoofdfuncties aan Marina Piccola - de oostelijke kant is het belangrijkste transportknooppunt van Sorrento voor elke zeereis.
Aan de westelijke kant vind je het ontspannende gedeelte, met een scala aan 'beach clubs'. 

Aan het stadspark, ligt  de San Francescokerk (14e eeuw), één van de oudste monumenten van Sorrento.
Deze kerk zit vol architectonische details uit verschillende periodes en is gebouwd op de overblijfselen van een zevende-eeuws klooster.

Onze valiezen staan al in ons 2e hotel, dat op amper 5 minuutjes van Hotel Europa lag.
We kregen hier een goed gevoel als we het gebouw zagen, dat blaakte in de prachtige paarse Bougainvilleas.
Het reilen en zeilen in 'Hotel dei Congressi'.
Het hotel is strategisch gelegen, dichtbij een aantal invalswegen en kijkt aan de voorkant uit op de nabijgelegen berg Faito. Wie een terras aan de achterzijde heeft, heeft uitzicht op de Vesuvius. Het heeft een prachtig dakterras  en een groot zwembad met barservice.  Alhoewel dit hier een 4* hotel betrof, was het hotel wel wat verouderd. De badkamers kunnen zeker een beurt gebruiken! Maar alles was proper en het eten was goed. Dus daar konden we mee leven 😉.

Om de helling niet te voet op te gaan, kunnen we via deze keldergang de lift naar het gelijkvloerse nemen.

Wel een klasvolle inkomhall.

Ingang naar het zwembad.

2de verdiep - kamer 226

Even bekomen met een drankje aan het zwembad.

Wat uitzichten vanop ons balkon.
Achter dit vervallen hotel lag ons 1ste hotel.
Berg Faito is het hoogste punt van de kust van Amalfi en het schiereiland van Sorrento. 
Hier kan je de kabellift nemen en de berg gaan verkennen.

Achter ons de heuvel 'Monte Coppola' . Deze hoogvlakte ligt op de grens tussen de gemeenten Castellammare di Stabia en Pimonte. 

Op het dakterras krijgen we een drink en maken we kennis met de groep.

E poi... a tavola!

Dag 3: 10/06 - Sentiero degli Dei of het Pad der Goden - Bomerano - Nocelle - Positano

Het Pad der Goden of Sentiero degli Dei, loopt van Bomerano naar Nocelle, hoog boven de Amalfitaanse kust. 

Bomero, deelgemeente van Agerola, is het startpunt van onze route. Dit bergdorp ligt ca. 630 m boven de Amalfikust.

Deze route, die z'n naam niet gestolen heeft, leidt ons tussen bergdorpjes, langs rotsen, wijn- en citroenboomgaarden,
olijfplantages, afgronden, valleitjes tussen struikgewas, grotten en spectaculaire, adembenemende en duizelingwekkende vergezichten. 

En het weer ... net of de duivel zich ermee gemoeid had 😈

Tal van kapelletjes moeten ons voor het ergste behoeden 😉.

Veel ruimte hebben de beestjes hier niet!

Even drinken en van het uitzicht genieten.

Als het weer opklaarde, hadden we een prachtig zicht op Furore, Praiano, Positano en de ruwe Amalfitaanse kust.

Op een onopvallende plek werden veel stenen gestapeld om kleine torens te vormen.

Catwoman 😻

We komen aan bij het kerkje van Nocelle. 
Deze 2 Duitse Staande Kortharigen stellen zich fotogeniek op en weten  menige toeristen te charmeren, die hun gretig op een plaatje vastleggen.

En zeg nu zelf ... wie kan dit nu weerstaan 😄

Aan de kiosk op het pleintje gaat een 'limon with crussed ice' en een uitgebreid lunchpakket er goed in.

We vervolgen onze weg en na 400 m zijn we aan het eindpunt van de Sentiero degli Dei in Nocelle.
Als we doorwandelen naar Positano, kom we voorbij het dorp  Montepertuso

Het dorpje dat boven Positano ligt, is vooral bekend omwille van het 'gat in de rots'. 

Positano is met z'n dure dure hotels, kunstgalerijen en de vele kleine strandjes één van de populairste dorpjes van het schiereiland.
Het dorp wordt door de Lattari-bergketen (Italiaanse bergketen die de ruggengraat vormt van het schiereiland Sorrento) beschermd. 

Dag 4: 12/06 - Capri - Anacapri

Vandaag bezoeken we de parel in de Baai van Napels. We vertrekken uit de haven van Castellamare di Stabia.

Bij aankomst op het eiland Capri, meren we aan in de 'Marina Grande' en gaan vervolgens met kleine busjes naar het stadje Capri om deze te bezichtigen.
La Piazzetta Umberto I met z'n klokkentoren is het bekendste plein in Capri-stad.
Het is 'the place to be' voor Hollywoodsterren en andere beroemdheden die hier graag een terrasje komen doen. 

Vanaf het plein heb je een fraai uitzicht over het eiland en de zee

We doen nog een boottocht rond het eiland.

Het is een zalig weertje en éénmaal geïnstalleerd, genieten we vanop het diepblauwe water van een
schitterend uitzicht op de kustlijn, de grote rotsen, grotten, verlaten stranden en de prachtige klippen.

De belangrijkste attractie van het eiland is de Grotta Azzurra oftewel de Blauwe Grot, die uitsluitend per boot bereikbaar is.
Deze brengen je tot voor de grot, vanwege de smalle doorgang kunnen enkel de kleine bootjes erin.

Een andere bezienswaardigheid op zee, zijn de Faraglioni. Dit zijn drie rotspunten bij de zuidkust van Capri.
Op de rots die het verste van de kust weg ligt, leeft een zeldzame blauwe hagedis die alleen op deze rots voorkomt.

De Punta Carena vuurtoren (1866) is de op één na hoogste van Italië, de hoogste staat in Genua. 

De Royal Clipper is een vijfmaster die gebruikt wordt als cruiseschip. 

We gaan nu met de busjes naar Anacapri. Anacapri is een van de twee gemeenten die deel uitmaken van het eiland Capri. Het ligt op de hoogste regionen van het eiland en was ooit verbonden met de haven beneden via een lange trap die nog steeds bestaat. 

Na het middagmaal kunnen we vrij rondlopen.

Met een stadscentrum vol met ambachtelijke workshops, pittoreske kleine pleintjes en geplaveide voetgangersstroken,
is Anacapri de meer relaxte en minder glamoureuze kant van Capri. De stad heeft een ontspannen sfeer ver van de toeristische drukte.

We gaan via een steegje met winkeltjes en een prachtige zuilenlaan naar de villa van Axel Munthe. 
Villa San Michele (1885) is de realisatie van de mediterrane droom van een arts en schrijver uit het verre Zweden en werd gebouwd op de ruïnes van een oude Romeinse villa. De residentie herbergt in de tuin een belangrijke kunstcollectie van voornamelijk Romeinse, Etruskische en Egyptische sculpturen.

Panoramafoto aan de oudste stadspoort van de stad. Hier kan je via 921 treden van de Scala Fenicia (Fenicische Trappen) terug naar de haven.

Het is ongelooflijk hoe schoon en goed onderhouden de begraafplaats van Anacapri is. Op elk graf en elke muur vind je bloemen.
Op veel plekken zie je beelden van engelen. Op de begraafplaats is een kleine kapel voor mensen die willen bidden.
Hier tonen de mensen veel respect aan hun overleden familieleden.

We nemen de veerboot terug naar Castellamare di Stabia en sluiten weer een mooie dag af.

Dag 5: 13/06 - Pompeï - Vesuvius

Vandaag staat Pompeï op het programma. De stad ligt ten zuidoosten van de Vesuvius op ongeveer 10 km van de krater en op slechts 7 km van ons hotel.

79 na Christus zorgde de uitbarsting van de vulkaan Vesuvius voor een noodlottig einde voor de inwoners van Pompeï. Het hele dorp en duizenden inwoners werden onder lava en stof bedolven. Lopend door de straatjes van Pompeï, gaan we terug in de tijd.  We bezoeken de restanten van het oude Pompeï en ontdekken meer over hoe het de inwoners van deze stad destijds is vergaan. Pompeï herbergt een grote weelde aan architectuur, beelden, mozaïeken en muurschilderingen.

De Tempel van Venus - op een panoramisch uitkijkpunt met uitzicht op de vlakte - werd gebouwd kort na de oprichting van Pompeii als een Romeinse kolonie.

Theater.

Een van de 3 openbare badhuizen die Pompeï bezat. 

Vele fresco's zijn nog tamelijke intact gebleven.

Het Forum is het centrale plein en de ontmoetingsplek van de stad Pompeï, omringd door o.a. enkele markten voor textiel, vlees en graan.
Aan de zijde van de Vesuvius staan nog enkele zuilen van de Tempio di Giove (Tempel van Jupiter).
Het opvallende bronzen standbeeld op het forum is geen oorspronkelijk werk, maar een blijvende herinnering aan een kunstexpositie in Pompeï.

 Gipsafgietsels van de slachtoffers

Pranzo (🍽🍷) in Cantina del Vesuvio.  Een wijngaard van 16 hectare, geplant in de vulkanische grond op de hellingen van de Vesuvius.

Vesuvius

Na de lunch nog wat actie. We rijden tot op 1000 m hoogte tot de busparking en gaan dan via een lavapad ca. 300 m naar de hoger gelegen kraterrand.

De klim is in het begin behoorlijk steil, maar naar de top toe gaat het geleidelijk omhoog.
We stappen deels door een dikke laag vulkaanzand, wat het wel iets zwaarder maakt.
Meer naar het einde toe gaat het grotendeels over aangelegde vlonders, wat het ons wat gemakkelijker maakt. 
Gelukkig was er geen felle zon, want er is nergens een schuilplaatsje. 

Een hoopje bloemen vormen een mooi contrast met het zwarte vulkaanzand. 

Tijdens de wandeling heb je de mogelijkheid de krater van de vulkaan in te kijken, waar soms wat rook uitkomt. 

Eenmaal boven hebben we een fantastisch uitzicht op de verschillende eilanden die in de Baai van Napels liggen. 

De afdaling kan beginnen en hier zullen we meer op onze hoede moeten zijn voor de uitschuivers.

A tavola.

Dag 6: 14/06 - Amalfi - Minori - Maiori

We gaan met de bus naar Amalfi, waar we een eerste indruk krijgen van de stad. 
Het is een kleine, toeristische stad met ongeveer 5400 inwoners en is opgenomen in de UNESCO-lijst van Werelderfgoed.

De kathedraal van Amalfi (9e eeuw).

Fontein met het standbeeld van Sint Andreas en enkele nimfen en cherubijnen. Het bevindt zich dicht bij de kathedraal .

Van hieruit nemen we de veerboot naar Minori. 

De Amalfikust.

We brengen een bezoekje aan 'Villa Romana Antiquarium'. Een klein museum, maar prachtig wat er tevoorschijn is gekomen bij de opgravingen.

Naast de basiliek van Santa Trofimena (18e eeuw) is het startpunt van de wandeling 'il sentiero dei limoni' of limoenpad.
De oude weg die Minori en Maiori enkel met trappen verbindt, is in de afgelopen eeuwen
een van de drukste wegen van de Amalfikust geweest, vooral voor de teelt van citroenen. 

Het pad dat we vandaag aflopen, is misschien wel de allergeurigste route langs de Amalfikust.
De naam verklapt het al, onderweg passeren we de ene na de andere citroengaard.

Een prachtig uitzicht over Minori.

Bijna halverwege.

We slaan een stevig lunchpakket van het hotel achter de kiezen en kunnen dan zowat 'downstairs'.

Aan de Amalfikust is het namelijk nog steeds gebruikelijk om muilezels in te zetten voor het transport van materialen en citroenen.
Deze dieren begeven zich over de smalle paden en trappartijen  om hun werk te doen. De hardwerkende ezels, die soms tot 60 kg moeten meesleuren,
 zijn hier dan ook kenmerkend én onmisbaar en zijn inmiddels uitgegroeid tot een waar symbool. 

We komen ook nog langs piepkleine dorpjes met een paar huisjes, die verborgen langs het pad liggen.
Mooie panorama's, met als altijd de blauwe zee als decor, maken het plaatje af.

Overal op de flanken zie je de citroenboomgaarden liggen.

De citroensoort Sfusato Amalfitano is de specialiteit van de Amalfikust. Met zijn sappige, licht zure smaak en weinig pitjes, is het een prima dorstlesser.

Zicht op Minori.

Het pad eindigt aan de collegiale kerk van Santa Maria a Mare te Maiori, die te herkennen is aan zijn beroemde majolica
(type aardewerk met gekleurde decoraties op een ondoorzichtige witte ondergrond van tin-glazuur)  glazuurkoepel.

De bus brengt ons terug naar het hotel.

Dag 7: 15/06 - Termini - Punta Campanella - Sorrento

De laatste uitstap gaat naar het gehucht Termini, dat behoort bij de gemeente Massa Lubrense.
Het dorp ligt in één van de minst verkende hoeken van de kust van Sorrento en in de ruige heuvels die uitmonden in de Middellandse Zee.

De bekendste bestemming van Termini is Punta Campanella, het uiterste puntje van het schiereiland Sorrento. 

Het panorama is adembenemend en reikt over de Golf van Napels en naar Capri.

Goed begaanbare wandelpaden brengen ons langs enkele villa's, olijfboomgaarden en verdedigingstorens.

De omgeving is prachtig, met de heuvels van het schiereiland Sorrento erachter en daarachter een turquoise zee. 

Tja, je kan hem niet laten zinken 😄  ... Capri met de Faraglioni-rotsen. Hij staat op onze lenzen gebrand!

De wandeling daalt af naar de overblijfselen van een Saraceense uitkijktoren en een moderne vuurtoren, gelegen op de rotsachtige klif boven de zee.

Nadat we terug gewandeld zijn naar Termini, zet de bus ons af in Sorrento voor een middagmaal en de rest van de namiddag hebben we vrij spel. 

In een schilderachtig landschap waar bergen, zee, valleien en plateaus met citroenboomgaarden elkaar afwisselen biedt deze charmante, mondaine stad die op het schiereiland Sorrentina ligt, prachtige smalle steegjes, een veelzijdigheid aan musea, monumenten en een historische kathedraal.
Hier gaan we nog eens lekker  rondslenteren en genieten van onze laatste momentjes in Italië.

Pal in het levendige centrum van de stad kom je, naast de San Francescokerk,  in het veertiende-eeuwse klooster van San Francesco plots terecht in een oase van rust. Deze kloostertuin wordt omringd door bogen, zuilen en planten, met in het midden een boom. Het is een stille en vredige plek met een mystieke sfeer.
Voor de kerk staat het standbeeld van San Francesco.

Vanaf de binnenstad ben je op een kwartiertje te voet bij de oude vissershaven of Marina Grande.
En voor wie zich nog het eigengereide icoon van de Italiaanse cinema Gina La Lollobrigida herinnert: ze wordt hier meer dan één keer ten tonele gebracht.

De naam Marina Grande is vaak een bron van verwarring.
Het kleinste haventje van Sorrento was eeuwenlang dé haven van Sorrento, die ook nog eens binnen de stadsmuren lag.
Het was toen de grootste haven en die naam is behouden.

Dit is zo’n typisch haventje uit de regio met kleurrijke boten en huisjes langs de kade.
Langs de promenade aan het water vind je wat gezellige visrestaurantjes die uitkijken op de zee. 

Charmant dorpje, waar de tijd ook bleef stilstaan.

Dag 8: 16/06 - Dag van vertrek.

Dominique denkt dat dit haar taxi naar de luchthaven wordt ... keep on dreaming girl .😂🤣

Vlucht van 11u35 uit Napels komt mooi op tijd in Brussel aan .

Er is er eentje blij 😻