Kust21 - Etappe 1
17/07/2021 De Panne - Oostduinkerke Schipgat
We gaan terug een nieuwe uitdaging aan van 100 km. Na de 2 vorige kustwandelingen (2015 en 2020) is het tijd om enkele onbewandelde paden op te zoeken. Vanaf de Franse grens stappen we naar onze Noorderburen langs de Belgische kust, maar nu besteden we vooral aandacht aan de mooie natuurdomeinen in het West-Vlaamse duinenlandschap. Duinen = zand = lastig. Daarom gaan we voor 5 etappes, ipv 4.
De totale afstand bedraagt ongeveer 100 km.
We nemen de kusttram om 7:50 en komen aan in De Panne Espanade om 9:16
Afstand: 16,9 km
Deelnemers: Bart, Edith, Werner, Jenny
Van de Esplanade stappen we ongeveer 900 m langs de Dynastielaan, slaan dan een zandwandelpad in en zien een reusachtig torso van Christophorus (Beaufort 2003) verschijnen die over het grillige duinenoppervlakte waakt. Deze legendarische reus is de beschermheilige van de reizigers en droeg pelgrims over een wijde, gevaarlijke rivier.
De mannen stonden er stilzwijgend bij, de vrouwen keken vol bewondering. We gaan verder via de kustlijn naar de Franse grens van Duinkerke.
Na 3 km verlaten we het strand en bereiken we het grenspad. Hier staat ook ergens een grenssteen, die veel ouder is dan Belgë: hij duidt niet de grens aan tussen Frankrijk en België, maar tussen Frankrijk en de Nederlanden. Het Helmpad leidt ons verder door het Duinenreservaat De Westhoek en we hebben flink wat zandpassages voor de boeg. Het gebied is eigendom van het Vlaams Gewest en wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos dat deel uitmaakt van het Ministerie van Leefmilieu, Natuur en Energie
Even naar een uitzichtpunt en tijd om al wat uit te blazen!
Is't nog ver 🥵😱!
Na al wat ploegwerk, komen we na 7 km in de Krakeelduinen. Hier werd in 2011 een begrazingszone van ca 20 ha voor ‘Scottish Blackface’ schapen ingericht. Wat verder kruisen we het Calmeynbos, een 55 ha bos in de duinen. Het grootste deel van het Calmeynbos (46 ha) behoort nu toe aan de Intercommunale Waterleidingsmaatschappij van Veurne-Ambacht (IWVA). Beide parcours zijn licht golvend, zonder steile hellingen en bijna volledig onverhard en overschaduwd. Een verademing voor wat ons nog te wachten staat.
Vooraleer we de Oosthoekduinen intrekken, passeren we het bezoekerscentrum De Duinpanne, hier is een permanente tentoonstelling waarin je kennis kan maken met zee, strand en duinen. We houden hier even halt, want iedereen heeft nood aan een verfrissing, ik sta klaar om te ontploffen en de andere hebben - zo te zien - uitdrogingsverschijnselen 😆 en we zitten nog maar aan 8 km! Na het drankje volgt onmiddellijk de picknick, waar we gezellig 'tafelen' aan een watertje.
Iedereen is weer wat opgekrikt en we vervolgen onze weg door de Oosthoekduinen. Een duin- en bosgebied met een vrij beperkte oppervlakte, die een grote variatie van kale stuifduinen, mosvlakten en duingraslanden tot bloemrijk struweel, bos en vochtig grasland met knotwilgen vertoont.
We steken de drukke Veurnestraat over en komen na 10,5 km in het Kerkepannebos, een waardevol stukje groen en één van de oudste bosjes aan de kust.
Na 1 km door de mooie wijken van St. -Idesbald steken we de Strandlaan over en vooraleer we de Noordduinen ingaan, zien we links de Zuid-Abdijmolen. Dit is een staakmolen in Koksijde uit 1773 en nog altijd in gebruik. We lopen nu bijna 2 km op het Massartpad door het natuurgebied met z'n 73 ha, waar duingraslanden, duinvalleien duinstruwelen elkaar afwisselen. Momenteel kan je er schilderwerken bewonderen.
En net toen we dachten dat alles achter de rug was, stond ons na 14 km de volgende verrassing te wachten. De Hoge Blekker, de blikvanger van onze wandeling, met zijn 33 meter de hoogste duin van heel de kuststrook (HELP!!!) ... oef, geen paniek, we moesten er gelukkig langs 🤪.
De laatste 2 km lopen we over een gravelpad door het natuurgebied de Doornpanne. Dit duinengebied is eigendom van de Intercommunale Waterleidingsmaatschappij Veurne Ambacht die het gebied ook zelf beheert. De Doornpanne vormt samen met de Hoge Blekker en de Schipgatduinen een 240 ha groot duinmassief. Er lopen hier heel wat wilde ezels rond.
Hier zien we in de verte het bootrestaurant 'De Normandië', dat aan onze tramhalte 'Oostduinkerke Schipgat' gestrand ligt.
Ons laatste pronkstuk vooraleer we ons eindpunt bereiken, de enorme zwevende waterkraan van Aquaduin (WVA).
Een vermoeiend, maar o zo mooie wandeling. Geen afsluiter deze keer, want Flootje🐕🦺 wacht op de doggysitters. We drinken er ene op het terras bij Bart & Edith, terwijl Werner verwacht wordt bij vrienden voor een BBQ.
Maak jouw eigen website met JouwWeb