17/12/2021  Dranouter


Normaal gezien gingen we vandaag de 1e etappe  van de 100km van de Schelde stappen (Gent-Dampoort -  Wetteren).  Doch verscheen de avond voordien een dringende oproep op FB dat deze wegens onverwachte omstandigheden wordt uitgesteld naar een latere datum. Jammer, maar niet getreurd. Dominique en ik besloten de wandelschoenen aan te trekken en richting Dranouter te gaan. Ik had nog een coronawandeling opgeslagen die ons langs en over de Baneberg, Rodeberg, Vidaigneberg, Hellegatbos, de Monteberg en een stuk Kemmelberg ging voeren. Getten en wandelstokken in de aanslag, want dit belooft een pittige wandeling te worden.
We vertrekken in de mist aan de Sint-Jan-De-Doperkerk, gelegen aan het Planciusplein 31/35 in Dranouter.

We laten de kerk achter ons en via de Dikkebus- en Victoriastraat bereiken we een natuurdomein met de mooie naam 'Eeuwenhout'. Dit prachtig gebied situeert zich op een helling in de vallei van de Douvebeek tussen de kernen van Loker en Dranouter. De hoogteligging varieert er tussen 45 en 75 meter.

Plots stonden we oog in oog met een kudde Racka schapen. Deze kuddedieren staan nog dicht bij de natuur en zijn alert, gehard en sober. Er zijn 2 kleurvariëteiten: zwart en wit (tankleurig hoofd en poten). Kenmerkend zijn de V-vormige, gedraaide hoorns die wel 50 cm lang kunnen worden.

Het was zeer modderig, maar we zijn er zonder kleerscheuren uitgekomen.

Hier lopen we onder de kabelbaan Cordoba die de Rodeberg en de Vidaigneberg verbindt en langs de druivenranken van Wijngoed Entre deux Monts. Deze zijn voor het eerst aangeplant in 1996. Nu zoveel jaren later zijn ze gegroeid tot een bedrijf met 48000 druivenplanten. 

Mijn navigatiesysteem gaat hier letterlijk volledig de mist in en laat ons in rondjes lopen 😱.

Na 2x de Rodeberg en het wijndomein gezien te hebben,  zijn we volledig de kluts kwijt en dienen noodgedwongen de weg te vragen om ons terug op het goede spoor te zetten. Een wijze beslissing, want even later stappen we een mooie wegel in tot in Loker en breien we er nog een grote groene lus aan tot aan ons eindpunt.

Alhoewel het mistig, koud en  3/4 van het parcours spoorzoeken was, hebben we er toch van genoten.  Ons doel van 18,5km (groen kader) hebben we niet bereikt, maar de 15km (rood kader) die we hebben afgelegd in het wisse is mooi uitgevallen. We hebben dit avontuur met een warme chocomelk afgesloten. We komen zeker nog eens terug om de oorspronkelijke route te doen, maar nemen voor de zekerheid toch maar Bart mee.  Zouden we dan toch niet zonder de mannen kunnen 😏🤔?!