13, 14, 15, 16/09/2020 Dinant 4-daagse wandeling

Dominique had een voorstel om er eens vanonder te muizen. Vermits ik nog een aantal Bongobonnen had die ik moest opsouperen, hebben we na veel overleg en zoeken beslist dat het Dinant zou worden. 

Wandelen in de Ardennen is fantastisch! Op slechts een paar uur rijden vanaf België kom je terecht in een groene oase met opmerkelijke landschappen. Van dichte bossen tot heidevelden. Naast de bossen en het heide- en grasland wordt de streek gekenmerkt door de veenmoerassen. Er zijn vele uitgestippelde wandelroutes van diverse lengtes. En in ieder seizoen, winter of zomer, is het hier zeker mooi! We proberen er een paar uit.
Ik word opgehaald rond 9u en om 11u30 start onze eerste wandeling in Spontin.
Afstanden: Dag 1: 15,5 km - Dag 2: 22 km - Dag 3: 17 km - Dag 4: 18 km

13/09/2020 Spontin - 15,5 km

Spontin ligt aan spoorlijn 128 die de plaatsen Ciney en Yvoir met elkaar verbindt. Lijn 128 wordt ook wel de Bocq-spoorlijn genoemd  omdat hij door de vallei van de Bocq rijdt. Deze spoorlijn is in 1898 geopend en heeft tot het begin van de jaren ’70 van de vorige eeuw dienst gedaan als personentrein. Hierna heeft de spoorlijn nog enkele jaren dienstgedaan voor de goederentreinen. Tegenwoordig rijden er in de weekenden museumtreinen op dit spoor. Deze museumtreinen mogen niet harder dan 40 kilometer per uur rijden en stoppen op de stations van Braibant, Sovet, Spontin, Dorinne-Durnal, Purnode en Evrehailles-Bauche. (Bron: Mooistedorpjes.nl)

We parkeren hier de auto en beginnen aan onze tocht.

Spontin is hier ontstaan omdat dit één van de weinige plaatsen was waar men de rivier de Bocq vrij gemakkelijk kon oversteken. Al in de 13de eeuw werd hier in de bocht van de Bocq gestart met de bouw van het Kasteel van Spontin. In de eeuwen daarna is het kasteel meerdere malen gerenoveerd en uitgebreid totdat het aan het eind van de 17de eeuw zijn huidige vorm had. Het kasteel is in het hoogseizoen dagelijks te bezoeken. Hoog boven het kasteel uit torent de parochiekerk Saint-Georges uit. Deze gotische kerk is te bereiken nadat men een steil weggetje naar boven heb beklommen. Aan de achterzijde van de kerk zit een trap je terug kan brengen naar de rivier de Bocq. (Bron: Mooistedorpjes.nl)

We vonden dit een hele eigenaardige boom, die tot de verbeelding sprak 🤔!

Dinant is een stad in de Belgische provincie Namen. De stad ligt aan de rivier de Maas. Dinant telt ruim 13.000 inwoners op een totale oppervlakte van 99,80 km².
We logeren in hotel Ibis, die een uitzicht biedt op de Maas en  op 10 minuten wandelafstand van het centrum ligt. Handig is het plein over het hotel waar je gratis kan parkeren.

De citadel is gebouwd op een rots, vlak bij het stadscentrum, 100 meter hoger dan het wateroppervlak van de Maas. In de citadel is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog een historisch en wapenmuseum te bezichtigen. De toegang tot de citadel wordt onder meer verzekerd door een kabelbaantje

De Collegiale kerk Onze-Lieve-Vrouw van Dinant (Frans: Collégiale Notre-Dame) is een collegiale kerk uit de 13e eeuw. Het is een voorbeeld van de Maasgotiek in het Prinsbisdom Luik. Het gebouw is volledig opgetrokken uit de grijze kalksteen van Dinant. (Bron: Wikipedia)

Het Huis van Mijnheer Sax (Frans: La Maison de Monsieur Sax) is een klein museum dat zich richt op de nalatenschap van Adolphe Sax (1814-1894), de uitvinder van de saxofoon. Dinant is de geboorteplaats van Sax. Naast het museum staan ook op andere plekken in Dinant in het teken van de uitvinder. Aan beide zijden van de Charles de Gaulle-brug en op de Patrie d'Adolphe Sax staan een aantal bonte saxofoons als kunstwerk opgesteld. Verder draagt de plaatselijke toeristische folder van de stad de naam "Sax en de City".

Een eerste geslaagde dag, daar mag op geklonken worden

14/09/2020 Dinant - Waulsort 22 km

Even de sporttracker aanzetten en we vangen onze tocht aan de linkerkant van de langs de Maas 

De Beiaardrots: Deze 40 meter hoge monoliet is onlosmakelijk verbonden met de legende  van het Ros Beiaard.  De doorgang kwam tot stand in de 17e eeuw.  De Belgische koning Albert I beklom de befaamde Rocher Bayard in juni 1933.  Op deze plaats werd op 24 december 1944 de opmars van de Duitser tijdens het Ardennenoffensief tot staan gebracht. Geklasseerde site (04.04.1939) (Bron: infobord langs de Maas). Volgens de legende zou het 'Ros Beiaard' de beroemde naaldvormige rotspunt met één hoefslag gespleten hebben tijdens de vlucht van de Vier Heemskinderen. In werkelijkheid werd de afscheiding gemaakt door de Franse troepen van Lodewijk XIV nadat ze Dinant hadden bezet, om zo een gemakkelijke route langs de Maas te maken. (Bron: Kunstmakelaardij Metzemaekers)

Pont Saint-Jean (Sint Jansbrug) en spoorwegbrug:
De Pont Saint-Jean overspant de Lesse in de buurt waar de rivier samenvloeit met de Maas en werd in 1778-1782 heropgebouwd. De spoorwegbrug dateert van de periode 1896 tot 1989 en is een van de eerste constructies van dit type die in België in staal werden gerealiseerd. (Bron: infobord langs de Maas)

We verlaten de waterkant en gaan de bossen en velden in

Ja, Bart, de GR-plakkaatjes zijn goed zichtbaar

De rotsen van Freyr, het bekendste en grootste klimgebied van België
Op loopafstand van onze locatie in de Belgische Ardennen ligt het bekendste en grootste klimgebied van België, nl.  Freyr. Met zo’n 600 routes en met de hoogste rots 120 meter hoog is dit een prachtig gebied voor elke klimmer. Op de linkeroever van de Maas vind je het Kasteel Freyr, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de rotsmassieven op de rechteroever van de rivier (Bron: Mountain Network).

Het kasteel van Freyr is gelegen in het gelijknamige dorp Freyr in de gemeente Hastière. Men noemt het wel een sterk verkleind Versailles. Het is een oorspronkelijk renaissancekasteel, uitgebreid in de 18e eeuw en was eens de residentie voor hertogen en hun koninklijke gasten. Het heeft tuinen met onder andere sinaasappelbomen. De meer dan driehonderd jaar oude oranjeries zijn de oudste van de Lage Landen. (Bron: Wikipedia)

Het kasteel van Walzin is gelegen in Dréhance, thans een deelgemeente van Dinant. Dit neogotische kasteel staat op een steile rots boven de rechteroever van de Lesse, voordat deze in de Maas uitmondt. Wij zitten aan de linkerkant en vervolgen onze weg naar Waulsort.

Een vloeiende uitloper van de Maas maakte dit zonnige stukje land tot een soort schiereiland van pracht: het is Waulsort (deelgemeente van Hastière), met zijn jachthaven en het overzetveer, de laatste in zijn soort op de Maas. Rijkelijke villa's liggen langs de linkeroever en de oude hotels herinneren ons aan de grote populariteit van Waulsort.  Ook opmerkelijk: de Romaanse kerk, de ruïnes van het kasteel Thierry, de voormalige Benedictijner abdij (gesticht in 944 door Ierse monniken en ze heeft bestaan tot het begin van de 19e eeuw) en de vele weidse uitzichten over de Maasvallei. (Bron: Toerismebureau Waulsort en Wikipedia)

Tijd om iets te nuttigen en de terugtocht naar het hotel in te zetten!

Restaurant La Medina, rue Grande 113, Dinant
Na een lange zoektocht om een tafeltje te bemachtigen op een zonnige maandagavond zijn we in een Marokkaans restaurant  terechtgekomen, gelegen in een rustige buurt en weg van de overbevolkte promenade aan de Maas. Zeer aangenaam ontvangen, we kregen een plaatsje in de kleurrijke tuin en hebben gesmuld van een rijkelijke smaakvolle tajine. We waren blij dat onze andere pogingen mislukt waren.

Na een vermoeiende maar prachtige dag, liepen we richting hotel voorbij l'hotel de ville de Dinant' met z'n verlichte saxofoon op het middenplein.

15/09/2020
We hebben een jarige vandaag!
Na een goed gevuld ontbijt en een glaasje 'bubbels' zijn we klaar voor onze 3e wandeldag. But 'No rest for the wicked'. Het zonnetje op ons bolletje blijft maar schijnen.

Gendron - Furfooz - Véves- Celles   17 km

We rijden met de auto 7 km verder en parkeren nabij het station Gendron-Celles. Dit is een spoorwegstation langs spoorlijn 166 (Dinant-Bertrix)  in Celles, een deelgemeente van de gemeente Houyet. Het is nu een stopplaats. Het station draagt een dubbele naam: Gendron verwijst naar een nabijgelegen gehucht en Celles naar de voormalige gemeente waar het gelegen was (sedert 1977 een deelgemeente van Houyet). Met amper 20 reizigers per gemiddelde weekdag is Gendron-Celles een van de kleinste stopplaatsen in België. (Bron: Wikipedia). We stappen richting park Furfooz

Onze Edith in Bredene even tevreden stellen met een fotootje

Het Park van Furfooz is zo’n vijftig hectare groot, gelegen in de Condroz. Een streek met heuvelruggen van kalk en zandsteen. Het bevat verschillende biotopen, die u tijdens de wandeling allemaal tegenkomt. De vlakke oevers van de rivier de Lesse, weiden, bosachtige stukken en rotsige formaties. Elk daarvan heeft zijn eigen fauna en flora. Het park werd door het Waalse gewest erkend als natuurgebied. De rotswanden vormen de bodem voor een unieke vegetatie. Schapen zorgen voor het beheer van de begroeiing. De afwisseling van kaalgegraasde plateaus en bosland is aantrekkelijk voor een grote verscheidenheid aan insecten. Vlakbij de Lesse treft u vrij zeldzame elzen bosjes, op andere plaatsen in het park kunt u orchideeën zien bloeien. Er nestelen slechtvalken op de kalksteenhellingen van april tot juni kunt u de ouders en jongen samen zien vliegen.

Het park zelf wordt gekenmerkt door hoogteverschillen. Trappen zorgen ervoor dat u de steilste daarvan makkelijk kunt overbruggen. Op verschillende plaatsen zijn er uitkijkpunten waarop u een mooi uitzicht hebt op het landschap en de rivier de Lesse. De rotsige hellingen zijn bijzonder charmant wanneer ze op een mooie dag beschenen worden door de zon.  (Bron: Ardennenwijzer)

We wandelen tussen de restanten van een middeleeuwse versterking. Daarnaast is de ruïne van een Romeins fort te zien, en een Romeins badhuis uit de derde eeuw. Dat laatste werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw volledig gereconstrueerd.

De Trou des Nutons ("Aardmannenput") of Chantoir des Nutons is een grot en prehistorische site in Furfooz nabij de rivier de Lesse. Er zijn Magdaleniaanse (Het Magdalénien is een van de latere culturen van het laat-parleolithicum (oude steentijd in West-Europa) artefacten opgegraven.

We verlaten het park Furfooz en gaan op pad naar Vèves. Na enige zoektocht wegens de werken in het bos en aan de brug, zijn we weer op het goede spoor geraakt.

Na wat klimwerk een welgekomen (lunch)pauze onder een blakende zon

Het kasteel van Vêves is een kasteel in Houyet, op een hoogte nabij het dorp Celles. Het is sinds de 12e eeuw in het bezit van de familie Beaufort en heeft zijn middeleeuwse vorm in essentie bewaard. Als leengoed van Pepijn van Herstal in de 8ste eeuw en vervolgens vesting van de Sires van Beaufort (door hen in 1410 heropgebouwd), en dan het onderkomen van hun afstammelingen, de Graven van Liedekerke Beaufort, vormt het kasteel van Vêves na een lange woelige geschiedenis de levendige en harmonieuze getuige van de voorbije eeuwen en een prachtig voorbeeld van militaire kunst. Is nog altijd bewoond. (Bron: Wikipedia)

Celles, een van de mooiste dorpjes van Wallonië, ligt genesteld in een dal omgeven door vier heuvels. De oorsprong van dit dorp gaat terug tot in lang vervlogen tijden (hoogtepunt in het jaar 669, met de komst van de monnik Hadelinus). (Bron: mooiste dorpjes). 

De huizen  worden het hele jaar opgesmukt met bloemen,

Aan de ingang van het dorp staat een Duitse Panthertank, als symbool van de uiterste grens van de opmars van het Duitse leger in 1944

De Saint-Hadelinkerk van Celles is een voormalige collegiale kerk in romaanse stijl, die gebouwd werd in de 11e eeuw. Ze verrijst op de plaats waar Saint-Hadelin zich had teruggetrokken op het einde van de 7e eeuw. De kerk is de erfgenaam van een monastieke stichting die vanaf de 10e eeuw een college van kanunniken herbergde en later een bedevaartsoord werd. Het gebouw is een van de eerste getuigen van de religieuze romaanse architectuur. Het werd grondig gerestaureerd in 1590 (vooral het voorgebouw), in de 19e en in de 20e eeuw. (Bron: Cirkwi)

    Via de 'Kruisweg' kan je het hoger gelegen Saint-Hadelinhermitage gaan bekijken dat nu fungeert als dorpschooltje. Van hier uit heb je een prachtig zicht op het dorp en de omgeving. 

    Op het kerkplein in Celles vonden we het eerste café dat open was tijdens de hele wandeling. 
    Zonder aarzelen smeten we ons op het terras en klonken op een mooie derde dag.
    Het abdijbiertje was een godsgeschenk!

    16/09/2020 Dinant - Houx (Hulst) 18 km

    Op onze laatste dag gaan we rechts van het hotel en steken een sluizencomplex over om dan  links de Maas te volgen tot in Houx. 

    Gedomineerd door de imposante ruïnes van Poilvache, is Houx een charmant dorpje aan de voet van de rots. Het ontwikkelt zich langs een straat die parallel loopt aan de Maas en wordt uitgebreid met enkele loodrechte steegjes die door de rots worden tegengehouden. Afgescheiden van de weg door een groen gebied met bomen, werd het dorp zwaar op de proef gesteld tijdens de 2 wereldoorlogen. Het bestaat uit een dichte en vaak aangrenzende habitat, groeperende huizen die meestal in kalksteen zijn herbouwd. Er zijn echter een paar huizen met een casco uit de 16e eeuw, de school en het onderwijzershuis, gebouwd rond 1889.

    We hebben wel de GR in Houx gemist en zijn net voor het dorp de bossen ingegaan naar ons verste punt Awagne. Onze terugweg gaat meestal door de velden, waar we via de abdij van Leffe en de binnenstad van Dinant de auto bereiken om huiswaarts te keren.  

    Abdij van Leffe
    De abdij werd in 1200 gesticht door de Kanunnik premonstratenzers van Floreffe op een goed dat in 1152 in hun bezit kwam. De huidige gebouwen dateren grotendeels van de 17e en 18e eeuw. Nadat de abdij gedeeltelijk werd vernield en verkocht in 1796, namen de kanunniken van de abdij van Frigolet (Provence) er in 1903 opnieuw hun intrek. Sedert 1937 is de abdij opnieuw in handen van de premonstratenzers of norbertijnen van Tongerloo.

    Vooraleer we huiswaarts rijden, nog een laatste streekbiertje ter ere aan Adolphe Sax. Gelukkig moet ik niet rijden!