Lummen (Limburg) 22/05/2022

Er zijn 2 lussen. Lus  A: 8 km en lus B: 10 km. Beiden lussen kunnen aan 4 km ingekort worden.

We starten met lus B en laten 'De Kalen Dries' achter ons om rechts de Meldertsebaan een stukje te volgen tot we links aan de Sint-Willibrorduskerk moeten inslaan.
De westtoren van deze  Romaans kerk (12e en 13e eeuw) werd in 1668 met ijzerzandsteen gebouwd. Vanaf 1995 begon de toren te verschuiven en stortte na herstelwerkzaamheden in op 7 juli 2006.  Hierbij werd ook een deel van het schip beschadigd. De kerk werd hersteld in 2011

Na 700m lopen we langs het natuurpark De Schurfert - De Lange Beemden. In deze natte vallei, vind je hooilanden, moerasbossen en veel venige moerassen met turfputten en trilvenen.  Een geit mekkert er op los om onze aandacht te trekken. Wat verder lopen we langs de Kapel “O.-L.-Vrouw Middelares” die op het kruispunt van de gehuchten Bakel-Zelem ligt. Een mooi zichtbaar plaatsje om een 'happystone' te droppen. 

Na 2 km komen we in het natuurreservaat 'De Zwarte Beek', die eerder bruin aantoont, in het gehucht Bakel.

Koetje Boe en lekt me liptje genieten van elk momentje 🐄🐄

 Akkervelden, weiden en bossen zorgen voor een afwisselend parcours.

De Zwarte beek

Stilleven

In de bosrijke omgeving van het gehucht Hees, langs een stille wandelweg (Galgenbergstraat) staat een gemetst en goed onderhouden privaat kapelletje. Het werd door de echtgenoten Vandevenne-Claes Leonard en Josephine gebouwd in 1941. Bij het uitbreken van WOII hadden zij een belofte gedaan om een kapel te bouwen als hun vier zonen, die soldaat waren, behouden naar huis terugkeerden. Na de terugkeer van de laatste zoon op 27 april 1941 uit krijgsgevangenschap was het kapelletje bijna klaar.

Weidse vergezichten en het getjirp van de vogeltjes op de achtergrond stralen een enorme rust uit.

12u15. We komen terug aan de rustpost en aan de hondenbar leg ik nog een happy stone. Hopelijk denken de stappers niet dat "Pluto" bij de drinkbak hoort!
We vangen onmiddellijk de 2e lus aan, want bij dit 🌞 weertje is binnen eten geen optie.

Hier  wandelen we door holle wegen naar de heide op de Venusberg.

Maai mei niet komt hier zeker tot zijn recht. Een prachtige wilde bloemenweide vol kleurenpracht.

Aan km 13 gaan we de heide in naar de Venusberg.

Boven op de droge heuveltop van de Venusberg met z'n  heide en bossen,
zie je op de flanken - als je groot genoeg bent 🥴 - kleurrijke weiden, akkers, knoteiken en houtkanten. 

Het is al na 13u voor we een bankje met een uitzicht op het dal en in de lommerte ontdekken. Wat kan het leven toch mooi zijn 😊.

Deze houten constructie staat op de top van de Venusberg (60 m). Een houten paal ernaast verwijst dat dit een sterrenplekje is.  Een project van Natuurpunt om het waardevolle landschap van de Lage Kempen bij het grote publiek bekend te maken en mensen bewust te maken van de eigenheid van hun streek.

We gaan verder langs uitgestrekte velden lichtjes bergop naar de beboste Hertenrodeberg.

Juist voor het oversteken van de Meldertsebaan wandelen we nog door een holle weg en zo komen we na 18 km terug aan ons eindpunt.
Nog meer dan een 1u te gaan, dus besluiten we om Arnout achterna te gaan en op zoek te gaan naar de 1000-jarige eik.   
Onderweg komen we nog dit mooi kapelletje tegen.

De weg ernaartoe is allesbehalve veilig. We lopen op een fietspad langs een drukke baan. Na 1,3 km zien we een GR-pad en deze brengt ons tot bij de grote eik.

Op het domein staat nog een uitkijktoren met een prachtig panoramisch zicht, allé moest alles niet in bloei staan en we over de bomen kunnen kijken 😄.

We vertrekken  klokslag 16u huiswaarts en genieten nog na van de mooie natuur op de rand van de Kempen en het Hageland. 
Om 18u15 bereiken we vlotjes Oostende.