09 - 13/10/2022 Wandelvakantie in Houffalize

09/10 Dag 1 : Aankomst Houffalize.
Na een vlotte rit komen we rond 13u aan. De kamers zijn nog niet klaar, maar we zetten ons op het zonnig terras en doen ons tegoed aan een Picon of Ricard. Een half uurtje later zijn onze reisgenoten daar en uiteraard plakt hun mond dicht 😀. Na nog een kleine snack in de bar, kunnen we de koffers gaan uitpakken.

WAW, mijn kamer lijkt wel een ballroom, alleen jammer dat ik dit nu niet kan delen met m'n maatje.

Tja, m'n andere vriendjes moeten het met héél wat minder stellen 😉.

Nadat iedereen zich geïnstalleerd heeft, gaan we nog op verkenningstocht naar Houffalize.

10/10 Dag 2 voormiddag: Houffalize-Alhoumont 11,7 km 

We volgen een uitgepijlde wandeling naar Achouffe.  Volgens de kaart hoeven we enkel een  rood rechthoekje te volgen.
Kristien is onze gids en Patrick en ik hebben de wandelingen op onze gsm gedownload ingeval ...   

Het begint al met een pittige klim, maar die zijn we snel vergeten als we de bossen bereiken.

Het was frisjes en het had al wat gerijmd, maar de zon brak algauw door.

Aan de picknickplaats steken we een klein houten bruggetje van de Oost-Ourthe over en daar begint de eerste twijfel al, geen rood vierkantje meer te zien!

We keren op onze stappen terug en zitten weer op het goede spoor (denken we 🤨).

Patrick en ik bemerken dat we geheel de verkeerde kant van Achouffe uitlopen, terwijl het rode rechthoekje toch ook deze weg aanduidt.

Dan komt de aap uit de mouw ... we volgen het rode verticale rechthoekje nr. 2, terwijl we het rode horizontale rechthoekje nr. 12 moeten hebben 😱. 
Nu ... dat weten we dan ook weer voor de volgende wandelingen!
Als Bart niet mee is hé 😆.

Het 2de gedeelte van de route brengt ons langs rustige wegen en open landschappen.

We genieten van de mooie panorama's en de stilte die er heerst. 

Na 4 km bereiken we het gehucht Alhoumont. Hier zijn op een plaats "Blanc Bois" genaamd, sporen van een versterkte uitloper uit de ijzertijd.
Het plaatsje heeft zeer mooie en oude typische Ardense boerderijen uit 1785. 
In het volgende dorpje Vissoule, dat slechts 500 m verder ligt, staat een kerkje St-Georges.
Het herbergt een oud 13e-eeuws beeld van de Maagd en het Kind uit de oude Cowan-kerk.
300 m verder doorkruisen we de volgende locatie. Cowan  is de voormalige zetel van de parochie van Houffalize.
Hier bekijken Patrick en Françine de oude begraafplaats waar enkele kruisen en grafstenen uit de 17e en 18e eeuw staan.

Vanaf het dorpje Cowan verandert het platte gedeelte in een lange steile afdaling (14%) tot in Houffalize.

Hoewel het niet de correcte wandeling was, hebben we er toch van genoten. Morgen doen we een nieuwe poging.

10/10 Dag 2 namiddag: Natuurwandeling met Ivo (5,8 km)

Via het bruggetje aan het hotel gaan we rechtstreeks de bossen in en klimmen het wortelpad op.
Het is uitkijken geblazen voor de uit de kluiten gewassen wortels die over het pad lopen.

Iedereen luistert aandachtig naar de deskundige uitleg van Ivo, een gepensioneerde boswachter.

We hebben geen bevers gespot, maar wel enkele beverdamconstructies.

De oostelijke Ourthe

Terwijl iedereen zich op Ivo concentreert, spot Françine enkele paddenstoelen.

Educatief punt: zoogdieren in het bos

We lopen door een stuk bos waar bomen worden geveld met een harvester (een oogstmachine). De boom wordt met de grijparmen vastgepakt en daarna, net boven de grond, doorgezaagd.  De machinist kan de boom precies laten vallen waar hij dat wil. De boomstam gaat, in horizontale stand door de harvesterkop, waarbij de stam ondertussen ontdaan wordt van de zijtakken en op lengte gezaagd wordt. De boom wordt vervolgens ter plekke gekort en per soort en lengte opgestapeld, zodat er geen lange stammen door het bos moeten worden gesleept en de omringende begroeiing geen beschadiging oploopt.

Na nog een stevige afdaling langs een idyllisch wandelpad van keien komen we uit naast het kabbelend Cowan riviertje.
Erik rust even uit tot de groep weer voltallig is. Het spreekwoord "Als paddenstoelen uit de grond schieten" mag je hier wel letterlijk nemen!

We keren terug via de Ravel L613. Ooit een spoorwegbedding die nu als fiets- en wandelpad gebruikt wordt.

Jan rijdt net het domein op als wij aankomen.

11/10 Dag 3 voormiddag: Houffalize - Achouffe 15,4 km

We doen een nieuwe poging om Achouffe te bereiken ... dus de rode horizontale rechthoekje nr. 12 volgen!
We starten voor het hoofdgebouw en net voorbij het zwembad, slaan we rechts het klimmend pad in
dat uitmondt in de linker achterhoek van de domeintuin en in de Rue Sainte-Anne.

We slaan linksaf de Rue Sainte-Anne in en zien daar het bordje van onze route, we zijn goed bezig 😁.
We verlaten Houffalize via de straat “Bois des Moines”, die we al hijgend hebben afgelegd.
Maar een prachtig zicht over Houffalize laat de ademhaling weer tot rust komen. Eenmaal boven steken we de weg over naar Luik,
slaan links de straat” Fin de ville” in en gaan de tunnel onder de snelweg door. 

De mistflarden over de  weilanden maken er iets magisch van. 

We stappen langs holle wegen die ook iets mystieks hebben bij de juiste lichtinval.

Door de opklaringen vormt zich een mistboog in pastelkleuren over de velden.

Na de velden, gaan we de bossen in en we zitten nog altijd op het goede spoor!

Een feeëriek dennenbos gelegen aan de voet van Achouffe voert ons naar het dorp.

De met dauw bedekte spinnenwebben zien er magisch uit.

Zicht op Achouffe. We wijken even van de route af om dit gehucht te bezoeken.

Achouffe, één van de charmantste dorpjes van de streek, ligt aan het einde van de feeënvallei bij de samenvloeiing van de beekjes Martin-Moulin en Chevral.
De toeristische trekpleisters zijn de 19e-eeuwse Sint-Jozefkapel en de brouwerij La Chouffe.
In de Sint-Jozefkapel bevindt zich een Madonna met Kind uit de 17e eeuw en een beeld van de H. Rochus uit de 18e eeuw.
Het Chouffe-bier wordt gebrouwen met water van de bron van Cedrogne. 

Hier zie je een vrolijke bende "nutons" (kabouters).

Via het parkje van de brouwerij keren we terug tot aan het brugje op de grote baan.

Net na de viskwekerij slaan we langs de verhoogde weg rechts af  en gaan richting Mont. 

Na dit klein maar pittig klimmetje openen zich voor ons zeer mooie uitzichten op de feeënvallei.

We gaan rechts langs de St.-Pieterskerk van Mont, steken het dorp door, kruisen de hoofdweg en stappen op onverharde paden richting Les Chèras .

En dit terwijl we de vallei van de Ourthe bewonderen.
Vóór de tunnel gaan we rechtsaf een stenig pad op dat ons naar het Parc Lambin leidt.
Hier speelde zich op 23 en 24 december 1944 een tragedie af: 7 inwoners van de stad werden doodgeschoten door de Duitsers.

Na het tunneltje onder de snelweg, gaan we nu rechtsaf en komen  na 600 m terug aan het uitzichtpunt in Rue des Bois Moines van Houffalize.
Gezwind  stappen we  als de kabouters van Sneeuwwitje, met de stokken op de schouders,

en al fluitend "Hé-ho, hé-ho" 😉 de straat naar beneden af, van gehijg is nu geen sprake meer.
In het hotel staat er voor ons een Achouffe te lonken 😋.
Missie geslaagd!

11/10 Dag 3 namiddag: Houffalize - Roche Plate 6 km

Françine en Patrick besluiten om deze namiddag platte rust te nemen. We trekken er met z'n drieën op uit.
De route loopt een gedeelte door de stad van Houffalize. Aan de Rue de Schaerbeek is onze eerste stop.
We lopen de trappen op van de rots naar het  uitkijkpunt en  hebben een adembenemend uitzicht over de Ourthevallei.

In een nis onderaan de rots staat het beeld van de volksheld Pogge.
Hij symboliseert zowel de slimme boer, de beetje sullige lomperik, als de vrolijke makker die niet spuwt op een glas geuze.
Wat verderop ligt het stadhuis van Houffalize.

We lopen 1 km langs een heel drukke baan tot we linksaf een bospad moeten volgen. Een paar geiten hebben enkel oog voor hun eten.

Net voor we het bospad in gaan, hebben we een prachtig zicht op ons hotel.

Via kleine kronkelende paden die slingeren aan de rand van het bos, tussen de weilanden of langs de Ourthe, genieten we van deze prachtige wandeling.

Op het einde nog wat herten (in gevangenschap) gespot en een weide met mooie ezeltjes.

12/10 Dag 4: Dauwwandeling (3,7 km).

Vroeg uit de veren, want om 6 u nemen we deel aan de dauwwandeling. Gewapend met koplampen en fluohesjes trekken we de bossen in.

Eigenlijk niet veel te zien, want iedere keer je je omdraait om te zien of alles ok is ben je een tijdje verblind 😁😎.
Na 1 uurtje zijn we terug. Toch een leuke ervaring.

12/10 Dag 4: voormiddag: Houffalize-Hêtre Isolé  (11,6 km)

Vanmorgen neemt Mieke een momentje voor zichzelf en doet mee met de aquaspinning. De rest gaat weer op avontuur.
In rue de Schaerbeek gaan we gestaag naar boven en na 1 km verlaten we het asfalt om rechts af te slaan naar een pad dat tussen weilanden en bossen loopt.

We gaan in een lange rechte lijn richting de weilanden.

We gaan voor 1 km terug het bos in en stappen dan een stuk op de onverharde weg die parallel met de snelweg loopt.
Als we de weg naar Libramont kruisen, slaan we aan het kruispunt links af en volgen die 500 meter om dan rechts het pad terug naar Houffalize te nemen.

Deze route werd 'bepijld' door  een wit rechthoekje met blauw kruisje.

Het is nog een beetje te vroeg om de 'Sliekterter' uit te hangen.

Het landschap nodigt uit om te wandelen, we kunnen er maar niet genoeg van krijgen.

De paddenstoelen zijn terug, er staan er dit jaar al massaal veel.

Als we het bos uit zijn, wandelen we verder in een landschap met weidse vergezichten en waar koeien en paarden het plaatje compleet maken. 

We komen aan bij de Saint-Roch kapel (1634) en denderen af naar Houffalize. 

Hier komen we weer uit op de helling van -14% en moeten we op de remmen duwen of we vallen zo Vayamundo binnen!

12/10 Dag 4 - namiddag: Houffalize - Sommerain (11 km)

Na de middaglunch, vatten we met een 'opgefriste' Mieke onze laatste wandeling aan. Deze keer volgen we de markering gele rechthoek nr. 11.
Onze adem begint alweer te stokken als we terug Rue Bois de Moines op moeten.
Bovenaan de heuvel slaan we rechts de straat “du Panorama” in om dan onmiddellijk linksaf naar een pad te gaan
dat een wilde natuur doorkruist tot aan de eerste huizen van Taverneux.

Kerk van Taverneux.

We doorkruisen het dorp en dalen dan het stenige pad af richting Sommerain. We lopen 1,5 km langs de weg vooraleer we terug de stilte mogen ervaren.

We gaan door een stukje wild bos en steken de brug “de l’âme” over die de Ruisseau de Sommerain overspant. 

Deze bomen staan er maar wankel bij, Patrick is er niet gerust in.

Op de terugweg stappen we nog even via het bospad aan de rechterrand van Taverneux. Hier verstoort alleen het gezang van de vogels de stilte. 

Terwijl we via allerlei paden door het bos lopen, passeren we dennenbomen met een bodem die volledig met mos is begroeid.

Nog hier en daar een duwtje vooraleer we dit prachtig bos verlaten.

We stuiten op een reeks heksenkringen, maar er is slechts één heks te bespeuren 🙄.

En zoals altijd kan ik het niet laten om tamme en wilde katjes hier ook een plaatsje te geven.