160 KM DWARS DOOR HET HAGELAND 28/02/2023
8bis - 7e ETAPPE: LANGDORP - WEZEMAAL
Vandaag de finaledag van de Streek-GR Hageland. Nog één tocht door dit prachtig heuvelachtig landschap met z'n talrijke meanders van de Demer en af en toe een snuifje cultuur, en dan is de cirkel rond.
Het is 'fris aan de vis' als we om 6u40, met Bart op kop, naar het station fietsen en wanneer we daar arriveren zijn Edith en ik al goed opgewarmd š„µ. Werner en Peter zijn intussen ook al bezig hun stalen ros aan de ketting te leggen. Met z'n vijven stappen we een voertuig binnen en na 2 overstappen en 2u20' later, rolt de trein het station van Langdorp binnen. De wandel apps worden boven gehaald en de fototoestellen 'on hold' gezet.
Deelnemers: Bart, Edith, Werner, Peter, Jenny
Afstand: 20,3 km.
Trein Oostende 07:10 - Gent 07:49/07:55 - Leuven 08:55/09:13 - Langdorp 09:31
Trein Wezemaal 15:17 - Leuven 15:24/15:34 - Oostende 17:17
De stoere 'Sliekterters' hebben er zin in en de sfeer zit goed.
Off we go!
We zijn amper 300 m verder als we in een tuin een monument van een neergestorte Stirlingbommenwerper (midzomer 1942) tegenkomen.
Eénmaal uit de bebouwde kom, gaan we de 'Kleine Meur' en de Bosberg op.
We stappen door het natuurgebied 'Achter Schoonhoven' en komen uit aan de oevers van de Demer.
Achter ons het kerkje van Langdorp.
We volgen de meanders van de Demer tot we Aarschot in zicht krijgen.
We verlaten de rivier en gaan via een rustig wandelpad naar een brede vallei om dan kronkelend door de bossen de steile Leiberg op te gaan.
Mooie bospaadjes in het verschiet.
Neen, daar is geen heffen meer aan!
Bart voelt zich in zijn nopjes bij het geel/rode tekentje.
En wie geen zin heeft om de streek-GR te volgen,
kan zich uitleven met de wandelknooppunten.
Een brug over de Oude Demerarm leidt ons naar de Grote Markt.
Oorlogsmonument (WOI)
opgericht ter ere van de gesneuvelde militairen en vermoorde burgers .
Het beeld ‘Grenadier Guard’ werd in 1995 opgericht ter herdenking van de bevrijding van de stad Aarschot op 5 september 1944 door de Engelse troepen.
Het kunstenaarscollectief 'Treepack", dat samenwerkt met nationaal en internationaal talent, brengt verschillende muurschilderijen aan in de stad. Het werk hieronder en de arend op het stadhuis (wat verder) zijn naar een ontwerp van street-art kunstenaar Sam Billen.
Op de groene muur "Dive into the Seagle" staat de arend centraal. Die krijgt een surreële benadering door een school vissen die samen de vorm van een arend genereren. De duiker gaat een rechtstreekse eye-on-eye confrontatie aan met dit fenomeen. (Foto: Stadsbestuur Aarschot)
Een monotone en grijze elektriciteitskast kunstig beschilderd.
De Demerwachter.
De Sint-Rochustoren is het enige overblijfsel van het middeleeuws stadhuis dat in 1578 werd verwoest.
Op de zijgevel van het stadhuis prijkt een arend met kloppend hart.
Bruin café.
Het historisch pand, tegenover het stadhuis, werd ingericht als stadslabo. Deze plek wordt opengesteld als thuisbasis voor workshops en brainstormsessies met bewoners, betrokkenen en ontwerpers.
Tussen het stadhuis en de majestueuze Onze-Lieve-Vrouwekerk ligt een gezellig klein stadspark
Het vroegere Capucijnenklooster (1686).
Het gebouw werd in 2014 verbouwd tot een vergader- en conferentiecomplex, waar ook de gemeenteraad zetelt en huwelijken plaatsvinden.
De monumentale Onze-Lieve-Vrouwekerk opgetrokken in Demergotiek (15e eeuw).
Sint-Rochus is de beschermheilige tegen de pest.
In de tuin van het vredegerecht staat de 'Magister'
Wat verder en dwars over de Demer liggen de ’s Hertogenmolens (1510).
Dit unieke complex met 3 molens is één van de meest indrukwekkende watermolens van de streek. Het is nu omgevormd tot een hotel-restaurant.
Voor mij niet onbekend, want hier nog gelogeerd in 2014.
We steken voor de laatste keer de Demer over en zien ze op de verdere route niet meer terug.
Het voormalig begijnhof werd in 1955 verbouwd tot een woningcomplex voor 23 woningen met dienstverlening. Bejaarde echtparen wonen nu in deze huisjes.
We verlaten het centrum, steken de drukke Leuvensesteenweg over en via een stevig klimmetje op de Kouterberg
staan we tegenover de Orleanstoren, een hoektoren van de middeleeuwse stadsomwalling.
Boven hebben we een 'mooi' zicht, als je door de bouwwerven kijkt, op Aarschot
De magen beginnen te knorren en het verlangen om onze honger te stillen, is groter dan nog enkele km's verder te stappen en
terwijl het thuisfront te kampen had met winterse buien, zaten wij gezellig in het zonnetje,
We moeten de ring van Aarschot over, maar belanden al vlug terug in het heuvelend decor van 's Hertogenheide en de Eikelberg.
Na 15 km komen we uit bij de 'Moedermeule'. Deze graanmolen werd gebouwd in Mechelen in 1667
en wordt zo genoemd, omdat hij de grootste was van drie molens die daar bij elkaar stonden.
Nu kan je er genieten van Hagelandse specialiteiten.
Nog een paar laatste klimmetjes en afdalingen op de Wijngaardberg. vooraleer we dit prachtige beukenbos verlaten en richting station gaan.
We hebben nog even tijd gemaakt om in de plaatselijke taverne een streekbiertje te drinken op een parel van een etappe.
20,3 km verder staan we weer op het perron.
What the heck ... veel nieuws valt er hier ook niet te rapen ... maar dat is het minste van Ediths zorgen!
In Oostende doen we er nog een schepje bovenop en sluiten in 'Het Waterhuis' de dag af met een etentje.
We krijgen er maar niet genoeg van en klinken nogmaals op onze geslaagde 'Dwars door het Hageland'.
Maak jouw eigen website met JouwWeb